💠داستان یک تبعیض فسادزای ۳۸ ساله ⁉️این تبعیض برای چه کسانی نفع دارد؟ 📣«در راستای مدیریت بازار ارز و پوشش نیاز ارزی متقاضیان، سرانه فروش ارز مسافرتی هوایی به متقاضیان از ۵۰۰ به ۱۰۰۰یورو افزایش می‌یابد و از تاریخ ۷ اسفند۱۴۰۲ اجرایی می‌شود.» 👆این توییت مدیر روابط‌عمومی بانک مرکزی خبر خوش و به تعبیری عیدانه بانک مرکزی به قشر مرفه و ثروتمند کشور است. 😨با قیمت کنونی یورو در بازار آزاد و اختلاف آن با نرخ مبادله‌ای، مبلغ قابل توجهی سود به جیب ثروتمندان می‌رود. تاریخ ۳۸ساله پرداخت ارز مسافرتی نشان می‌دهد همیشه راه برای سوداگران این نوع ارز وجود داشته است ازجمله با انجام سفرهای یک‌روزه و حتی چند ساعته با هدف فروش ارزها توسط مسافرانی که توسط یک باند سوداگر اجیر شده‌اند. چرا؟ چون اختلاف قیمت ارز و ریال در مواردی آنقدر بالا بوده که با احتساب هزینه‌های یک سفر خارجی یک روزه، فروش دلارها در بازگشت هنوز هم به صرفه بوده است. این نکته را اضافه کنید که استفاده احتمالی سوداگران ارز از ظرفیت حمل بار مسافری به میزان ۳۰کیلوگرم در این رفت و برگشت که هم فال است و هم تماشا نیز وجوددارد! سال۱۳۶۴، درست ۳۸سال پیش، ارز مسافرتی متولد شد. با مصوبه هیأت وزیران و تعیین ۳۰۰دلار برای یک‌بار سفر در هرسال که ۵۰دلارش نقد و باقی به‌صورت چک مسافرتی قابل پرداخت در همان کشور پرداخت می‌شد! این رویه ادامه داشت و تا سال۹۰، سقف پرداخت ارز مسافرتی به ۲هزار دلار هم رسید اما در این سال با بخشنامه بانک مرکزی به ۱۰۰۰دلار کاهش پیدا کرد. نقطه عطف ارز مسافرتی را باید شهریور سال۹۶ دانست، زمانی که بانک مرکزی ارز مسافرتی را از لیست دریافت‌کنندگان ارز دولتی، حذف و البته ۶‌ماه بعد، دوباره با پرداخت ۵۰۰دلار به هر مسافر برقرار کرد. داستان ارز مسافرتی در سال۱۴۰۰ به ۲هزار یورو رسیده بود و پس از خرید بلیت و دریافت ویزا، در صرافی‌های منتخب به‌صورت اسکناس به مسافران داده می‌شود. مسافرانی که اغلب بخش قابل‌توجهی از دلار ۲۵هزار تومانی مسافری که در بازار ۳۰هزار تومان خریدار داشت را می‌فروختند و ۱۰میلیون تومان سود می‌کردند تا بخشی از هزینه‌های سفر را با آن تامین کنند. هرچند که امید می‌رفت در دولت آقای رئیسی ای بساط رنگ ببازد، اما گویا با بانک مرکزی‌ای رو به رو هستیم که همچنان در خدمت ثروتمندان جامعه است. ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛