و نيز حضرت معظم‌له [آيةالله شيخ عباس قوچانى‏] و حضرت آقاى حاج سيّد محمدحسين طباطبائى نقل كردند كه: مرحوم آخوند ملّا حسين‌قلى همدانى رضوان‌الله‌عليه پس از سال‌‏ها كه در راه سلوک قدم برداشته بود و به مقصود خود نرسيده بود، روزى بسيار متفكّر و اندوهناک در ايوان مقدّس حضرت أميرالمؤمنين يا ايوان صحن مطهّر كاظمين عليهم‏‌السّلام نشسته و با خود گفتگو مى‌‏كرد كه چندين سال در رشته فقه و اصول بوديم و او ما را به مقصد نرسانيد و چندين سال هم هست كه در اين رشته وارد شده‏‌ايم باز به مقصود خود نرسيده‌‏ايم! ناگاه كبوترى آمده و خواست نان خشكيده‌اى‏ را كه در زاويه ايوان افتاده بود بخورد، هرچه كرد نتوانست، آن نان را به دندان گرفته و با آبى كه در گوشه صحن بود تر نمود باز نتوانست خُرد كند، بالأخره با مرّات عديده و با كاوش‏هاى بسيارى تمامى آن نان را خُرد كرده و خورد! از آن عمل نتيجه گرفته و در سلوک پافشارى نمود تا به مقصود رسيد. - جنگ خطی ج۱۰ ص۱۶۷ و مطلع انوار، مرحوم علامه طهرانی ج‏۳ ص۴۵ https://eitaa.com/joinchat/2735407301C1f2f6fa887