✅ فرصت‌های یک تراژدی ملی 🔹فقدان شهادت گونه رئیس جمهور و همراهانش در سانحه سقوط بالگرد،‌ از تلخ ترین رخدادهای ملی در 5 سال اخیر و پس از شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی است. در عرف سیاسی و آداب دیپلماتیک، رئیس جمهور، تبلور اراده ملی و نماد حاکمیت مردم است. بنابراین،‌ وجه نمادین آن تلخ تر و پررنگ تر از هر فقدان دیگری است. 🔹وجه شوق افزا و امیدبخش در تراژدی فقدان تلخ رئیسی و همراهانش، چشیدن تجربه حضور فراگیر کنشگران مختلف زیر بیرق واحد ملی بود. آنچه حس تفاخر میهنی را در میان مردم بسط می دهد و آنها را به فردای روشن ایران امیدوارتر می کند همین وحدت هم افزا است. درگذشت شهادت گونه رئیسی تا اینجا تجربه امکان همسخنی و همنشینی جریان های مختلف سیاسی ذیل منافع و عزت ملی را به مردم چشاند. 🔹ابراهیم رئیسی مثل هر فعال سیاسی دیگری، منتقدان و معارضان و مخالفانی داشت که گاه زبان نقدشان به تیزی تیغ و برندگی شمشیر بود. اما واقعه آنقدر تلخ بود که اینجا تیغ ها پنهان و شمشیرها غلاف شد و ردیفی بلند و بسیار متکثر و متنوع از فعالان سیاسی و حزبی شکل گرفت که در دعا برای سلامتی ساکنان بالگرد مفقود شراکت داشتند. 🔹انبوهی از رجال سیاسی و فرهنگی با ارتفاع از مرزهای جناحی و سیاسی، در اندوه فقدان رئیس جمهور نامه و بیانیه دادند. انگار همگی نه درباره رقیب سیاسی دیروز و امروز خود بلکه درباره کسی سخن می گفتند که اراده ملی را نمایندگی می کرده و اکنون در عین ناباوری، صحنه را وانهاده است. زیر این بیرق ملی، از سید محمد خاتمی تا محمود احمدی نژاد، از سعید جلیلی تا عبدالناصر همتی،‌ و از آیت الله العظمی وحید خراسانی تا مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی جای گرفته بودند. 🔹تجربه های تلخ و شیرینی در تاریخ انقلاب وجود دارد که حامل چنین ظرفیت های امیدبخش و شوق افزایی بوده اند. فتح خرمشهر، نمونه شیرین، و شهادت سردار سلیمانی، ‌نمونه تلخ این شکوفایی امید و همبستگی است. ما در نمونه های سابق، توفیق چندانی در پاسداری از آن وحدت ملی نداشتیم. آیا این بار که فقدان تلخ ابراهیم رئیسی چنان انسجامی را بار دیگر میان اهالی سیاست آفریده می توانیم از یک تراژدی، خاطره ای شوقناک و شادمان بسازیم؟ https://NourNews.ir/Fa/News/174126 🌐 nournews.ir 🆔 @Nournews_IR