⭕من دهه هشتادی ⭕ همیشه معتقد بودم که سال به دنیا اومدن آدم ها عدد بی معنیایی است با همه می جنگیدم که من گودزیلا نیستم برخلاف ps5 و بازی های رایانه ای دلم را زیارت عاشورای کنار شهدای گمنام می لرزاند کتاب را نمی خواندم می خوردم تشنه بودم برای فهمیدن برای لمس روزهایی که بهایش آرامش الانم بود با همه مشکل هایش می جنگیدم که بحث سیاسی برای من جرم نیست حرف دارم و انتقاد. بچه نیستم انقدر ها می فهمم که نظری داشته باشم و حرفی.... می جنگیدم که کتاب های روشنگری جرم نیست که نخوانم جرم نیست که بدانم می جنگیدم که اگر انقلاب نکرده ام اگر از نزدیک لمس نکرده ام کم در خیابان ها و کوچه و مدرسه برایش خون دل نخوردم کم در هر جا و هر نقطه ای که بودم برای دفاع از امام و انقلابم سینه سپر نکرده ام و چادرم را محکم تر به خودم نگرفته ام می‌دانی بچه تر که بودیم برای همه‌ی خوب جواب  دادن هایمان گودزیلا خطاب می‌شدیم حقیقت داشت هیچ کس نمی توانست تصور کند همین بچه نوجوان های گودزیلا ندیده و درد نکشیده ابن چنین دل و روح و جان خود را برای حق فدا کند این منم دهه هشتادی دلباخته که نه چیزی را دیده ام نه مثل شما ادم بزرگ ها تفنگ به دست رفتن رفیق هایم‌ را دیدم اما خوب می‌دانم که در مقابل نداشتن همه تجربه های شما با رفیق و هم کار و هم کلاسی ام روزها و ساعت ها مباحثه کرده ام برای چیزی که شما فقط، تجربه کرده اید و من آن را زندکی... این منم دهه هشتادیِ انقلابیِ منتظر که روزی که نه چندان هم دیر نیست پرچم این انقلاب را به دست صاحبش خواهم رساند... این منم منِ دهه هشتادی... @jahadelmi313