⚫️روايت نفيس حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام در حجيّت عقل‏ 🔹 يَا هِشَامُ! إنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَيْنِ: حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً. فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الانْبِيَآءُ وَ الائِمَّةُ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ؛ وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُولُ. ✅ امام كاظم عليه السلام فرمودند: 🔸 «اى هشام! خداوند براى مردم دو حجّت گذارده است: يك حجّت ظاهر و يك حجّت باطن؛ حجّت ظاهر ، رسولان و پيغمبران و امامان عليهم السّلام هستند، و حجّت باطن عقلهاى ايشان است.» 📚 نور ملكوت قرآن، ج‏2، ص‏444. ___________ ✅ تا حجّت باطن كار نكند، حجّت ظاهر بكار نمى‏آيد. تا عقلِ إنسان پيغمبرى را به پيغمبرى نشناسد، خود را مطيع او نمى‏كند. پس حجّت ظاهر كه پيغمبر است، هنگامى كلماتش مؤثّر است كه عقل إنسان قبول كند و وجدان إنسان او را بپسندد. پس تمام حُجج بر ميگردد به عقل و إدراك. و اگر عقل و إدراك إنسان نباشد، إنسان نمی تواند بين پيغمبر حقيقى و پيغمبر دروغى، بين نبىّ و بين مُتَنَبِّى فرق بگذارد. 🔹 همه ادّعاى پيغمبرى مى‏كنند، خطبه ميخوانند، و كتابى هم مى‏آورند و إرائه مى‏دهند و استدلال هم مى‏كنند، و با شُور و هيجان هم گفتگو دارند و خطابه‏ها إيراد مى‏كنند؛ إنسان از كجا مى‏فهمد كه: اين درست است و آن باطل؟ اين بواسطه همان حجّت باطنى و انديشه قلبى است كه در همه أفراد يكسان است. 📚 ولايت فقيه در حكومت اسلام، ج‏2، ص‏86. 📝 مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه.