نصایحی گهربار از عالم ربّانى و عارف زاهد، حضرت آیت الله حاج شیخ على سعادت پرور (پهلوانى تهرانى) 1⃣ای عزیزان من! قدر جوانی خود را بدانید. کم میشود کسی در جوانی به فکر خود افتد و انحرافات را کنار بگذارد؛ چون به پیری برسید افسوس جوانی خود را می خورید، اما چه فایده برگشتن در او نیست. 2⃣ای عزیز من ! از محرّمات و ترک واجبات بپرهیز که ریاضتِ مهم این است. 3⃣زلزله امتحان سختی نیست؛ این امتحان را نوعا آدم ها از عهده اش بر می آیند. خداوند اگر بخواهد شما را امتحان کند با همسرتان امتحان می کند که شبانه روز با او سروکار دارید. گاهی به خانه می آیید، همسرتان بدون مقدمه حرفی را که باب میل شما نیست می زند؛ اگر مراقب نباشید یک گفتار و رفتار نامناسب در مقابل او اندوخته های معنویتان را بر باد می دهد. 4⃣ارتباط بین گریه ی زیاد و محبت خداوند متعال، روشن تر از آن است که بر عاقل بینا به احوال دوستان خدا پوشیده باشد؛ و چگونه ممکن است بنده ای دوستدار خدا باشد و به خاطر ترس از عظمت او یا اشتیاق به دیدارش یا از دوری و فراقش گریه نکند؟! 5⃣از هواپرستی كناره گیرید تا همه چیز به شما داده شود و بدانید آن چه در هواپرستی می جویید در ترك هوا یافت می شود. #نکته_های_ناب_عرفانی_اخلاقی