(📚🪴) روز اول مدرسه بود و شور و حال و هوای همیشگی این روز اکثرا در حال گریه کردن بودن ، خب براشون سخت بود که باید چندین ساعت از خانواده دور باشن ، عادت هم نداشتن اما #محمد_مهدی بدون گریه ، تو صف ایستاده بود و خلی ذوق داشت کلاسها شروع بشه سنش کم بود، اما اینقدر خوب تربیت شده بود که عاشق یادگیری علم بود پدرش بهش یاد داده بود که هرچقدر مردم به علم اهمیت ندن، آدم عالم راه خودش رو پیدا میکنه و علم آموزی درست در راه خدا ، رزق و روزی خودش رو هم همراهش میاره #محمد_مهدی تنها نبود ، همراه پسر دائی خودش می رفت مدرسه ، سعید دائی #محمد_مهدی ، آقا منصور بود ، آدم مذهبی ای بود ، اما از اون مذهبی هایی که... از اون هایی که فقط از اسلام ، نماز و روزه رو یاد گرفته بودن، اما اخلاق ، هیچی اما عمل صالح ، هیچی کمک به دیگران ، هیچی بسیار هم سخت گیر بود و خشک ! فقط حرف خودش رو قبول داشت ، فکرش رو بکنین ! رفت مکه اما همسرش رو نبرد ! گفتن بهش تو که پول داشتی ، چرا زنت رو نبردی؟ میگفت زنها به استطاعت فکری نرسیدن برن حج ! یعنی در این حد خشک و بی روح و البته متعصب بی سواد ! همون آفت همیشگی دین ، خشک مذهبهای بی سواد بی فکر ! آقا هادی همیشه باهاش بحث می کرد ، اما گوش این آقا منصور به این حرفها بدهکار نبود میگفت من قرائت خودم از دین رو دارم و به تفسیر کسی نیاز ندارم روز اول مدرسه با معرفی خانم معلم حمیدی به بچه ها و آشنایی ابتدایی بچه ها با همدیگه تمام شد اما #محمد_مهدی اون روز تمام حواسش به یکی از همکلاسی هاش بود... ادامه دارد... ✍️ احسان عبادی #رمان_محمد_مهدی 18 『 @jahadesolimanie 』