🔴دولت هشت‌ونیم میلیون‌نفری در ایران فاجعه‌ست!
🔹 قدیری ابیانه نوشت: در جهان به طور متوسط در قبال هر شش نفر شاغل یک نفر بازنشسته است.
🔹 در ایران تعداد بازنشسته‌ها بیش از شاغلین هست و این یک فاجعه است.
چهار میلیون نفر کار می‌کنند و حقوق می‌گیرند. چهار و نیم میلیون بازنشسته‌اند و بدون کار کردن حقوق می‌گیرند!
🔹 در آمریکا و آلمان سن بازنشستگی ۶۷ سال هست. در ایران بسیاری از افراد در سن ۵۰ سالگی و کمتر بازنشسته می‌شوند.
🔹 در جهان با افزایش امید به زندگی یا سن متوسط، سن بازنشستگی هم بالا رفته، حال آنکه با وجود افزایش امید به زندگی که از ۵۲ سال قبل از انقلاب به ۷۶ سال رسیده است، سن بازنشستگی نه تنها افزایش نیافته بلکه در موارد متعددی کاهش نیز یافته است.
🔹 سن بازنشستگی در ایران باید به ۶۵ سال برسد. در غیر اینصورت پولی برای عمران و آبادانی کشور نمی‌ماند و همواره حتی برای پرداخت حقوق‌ها با کسری بودجه مواجهیم
🔹 استثناء باید برای افراد ناتوان واقعی از کار باشد. دولت باید لااقل در استخدام‌های جدید شرط بازنشستگی در ۶۵ سال را قید کند.
🔹 در بخش خصوصی مثلا مغازه‌دارها خود را در ۵۰ سالگی بازنشسته نمی‌کنند و تا توان دارند کار می‌کنند.
🔹 این تفکر که شاغلین را بازنشسته کنیم تا جوانان جای آنها را بگیرند غلط است، زیرا برای یک کار به دو نفر حقوق پرداخت می‌شود، یکی به بازنشسته بابت کاری که نمی‌کند و دیگری به جایگزین او بابت کاری که باید بکند و در موارد بسیاری کار خود را هم به درستی انجام نمی‌دهد!
🔹 متوسط ساعت مفید کاری در ادارات دولتی ایران ۲۲ دقیقه در روز است. ساعت مفید کاری در ژاپن هشت ساعت در روز و در کره جنوبی ۹ و نیم ساعت در روز است.
🔹 یعنی یک کره‌ای در یک سال به اندازه قریب به ۲۶ سال یک کارمند ایرانی کار مفید می‌کند. به عبارت دیگر یک کارمند ایرانی به طور متوسط در طول ۳۰ سال به اندازه ۱۴ ماه یک کره‌ای کار مفید می‌کند و بازنشسته می‌شود.
🔹 قبل از انقلاب که امید به زندگی ۵۲ سال بود، بعد از ۳۰ سال کار به طور متوسط دو سال حقوق بازنشستگی می‌گرفتند. الان که امید به زندگی به ۷۶ سال رسیده است، سی سال یا کمتر کار می‌کند و ۲۶ سال حقوق بازنشستگی می‌گیرد!
🔹 آنها که ساعت مفیدشان ۲۲ دقیقه در روز است، عملا در طول سی سال معادل یک سال و اندی کار مفید می‌کنند و به اندازه ۵۶ سال (۳۰+۲۶) حقوق می‌گیرند.
🔹 حق بازنشستگی که از حقوق کسر می‌شود کفایت حقوق بازنشستگی را نمی‌کند و دولت مجبور می‌شود از بیت‌المال یعنی جیب همه مردم، کسری بسیار زیاد آن را جبران کند.
🔹 چون بودجه کافی برای پرداخت حقوق هشت و نیم میلیون نفر شاغل و بازنشسته وجود ندارد، دولت برای پرداخت سر موعد حقوق‌ها ناچار به چاپ پول بی‌پشتوانه است. چاپ پول بی‌پشتوانه، موجب کاهش ارزش پول ملی و در نتیجه تورم و گرانی اجناس نسبت به پول ملی است.
🔹 گرانی فقط دامن حقوقبگیران را نمی‌گیرد، بلکه افراد بیکار و مردم فقیر هم گرفتار تورم و گرانی می‌شوند. مملکت و ثروت و بودجه آن فقط متعلق به حقوقبگیران نیست و همه مردم ایران صاحب ثروت ملی هستند.
https://eitaa.com/joinchat/1903165495C56be1717e3