« تنهای سربلند» پرداختن به همه ابعاد شخصیتی بزرگمردی مانند «میرزا کوچک» در چند جمله کوتاه رسانه ای حقیقتا کار دشواری ست. میرزا کوچک در دورانی که قواعد سیاسی حکم میکرد برای مبارزه با استعمار بریتانیا الزاما باید «روسوفیل» بود و برای پاک کردن جای پای روسیه(تزاری یا بلشویک) در ایران الزاما «انگلوفیل» ، « ایران مستقل» را بعنوان نوشداروی همه دردها به جامعه از هم گسیخته آنروز ایران معرفی کرد. دقیقا در زمانه ای که برای اتحاد یک قومیت نفی اقوام دیگر با ایده های پان کردیسم ، پان عربیسم و پان آذریسم و....الزامی بود او با مردود دانستن ایده عوام فریبانه «پان گیلانیسم» نهال استقلال و عدالت در سایه اسلام را در گیلان کاشت تا «گیلان سرفراز» را برای «ایران سر بلند» حفظ نماید. او را اهل «تعامل» با استبداد و استعمار میخواستند. اما میرزا کوچک از سالار شهیدان آموخته بود در تنهایی« سر » دادن که افتخار همه شیر مردان و شیرزنان در طول تاریخ بوده ، بهتر از ننگ «معامله» با دشمنان دین و میهن است. افتخار امی ایرانی میرزا شیر مرد همه دورانی میرزا عمران علیزاده ۱۱ آذر ۱۴۰۲