○بخشی از مباحث جلسه اول: ●در متون دینی، معرفت امام، جایگاه بسیار مهمی دارد و اساس سعادت دنیا و آخرت دانسته شده است: ○قرآن کریم می‌فرماید: یوم ندعوا کل أناس بإمامهم روز قیامت، هر گروهی را با امام و پیشوای خود فرا می‌خوانیم. ○پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة؛ هر کس بمیرد، در حالی که امام زمان خود را نشناخته است، به مرگ جاهلیت مرده است. ○امام حسین (علیه السلام) نیز در پاسخ کسی که پرسید: «[راه] معرفت خدا چیست؟» فرمود: [راه] شناخت خدا [و اطاعت از او] این است که مردم هر زمان، امام زمان خود را - که اطاعتش بر آن‌ها واجب است - بشناسند. ●این همه تأکید بر اعتقاد به امام و لزوم شناختن او برای این است که پس از پیامبر خدا، "امام" راه مستقیم الهی است. هر کس بخواهد به خدا ایمان داشته باشد و از او اطاعت کند، باید از امام زمانش فرمان برد و لازمه اطاعت، شناخت امام و پذیرفتن امامت اوست. ○امام باقر (علیه السلام) می‌فرماید: لا یکون العبد مؤمناً حتی یعرف الله و رسوله و الائمة کلهم و امام زمانه و یردَّ إلیه و یسلّم له؛ هیچ بنده‌ای مؤمن نیست، مگر اینکه خدا و رسول او و همه امامان و امام زمانش را بشناسد و [همه امور را] به او برگرداند و تسلیم [امر] او باشد. ●به دلیل همین اهمیت و لزوم معرفت است که اهل بیت (علیهم السلام) سفارش کرده‌اند که «معرفت» را از خدا بخواهید: ... اللهم عَرّفنی حجتک فانک إن لم تُعرّفنی حجتک ضللت عن دینی؛ خدایا! حجت خود را به من بشناسان که اگر او را به من نشناسانی، از مسیر دین الهی، گمراه خواهم شد. @jahazi_basij