#توقیع_امام_زمان ارواحنا فداه برای جناب علی بن محمد سمری در رابطه با وفات ایشان و پایان نیابت خاصه و شروع غیبت کبری 🔻ابو محمّد حسن بن احمد مكتّب [معلم خط و كاتب‏] گفته است: من در سالى كه شيخ ابو الحسن على بن محمّد سمرى از دنيا رفت، در بغداد بودم، و چند روز قبل از رحلت شيخ به خدمتش رفتم، ايشان توقيعى را براى مردم خارج كرده و به آن‏ها نشان داد كه به اين ترتيب بود: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِيَّ أَعْظَمَ اللَّهُ أَجْرَ إِخْوَانِكَ فِيكَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَكَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِي شِيعَتِي مَنْ يَدَّعِي الْمُشَاهَدَةَ [أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ] قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ قَالَ فَنَسَخْنَا هَذَا التَّوْقِيعَ وَ خَرَجْنَا مِنْ عِنْدِهِ فَلَمَّا كَانَ الْيَوْمُ السَّادِسُ عُدْنَا إِلَيْهِ وَ هُوَ يَجُودُ بِنَفْسِهِ فَقِيلَ لَهُ مَنْ وَصِيُّكَ مِنْ بَعْدِكَ فَقَالَ لِلَّهِ أَمْرٌ هُوَ بَالِغُهُ وَ قَضَى فَهَذَا آخِرُ كَلَامٍ سُمِعَ مِنْهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَرْضَاهُ. به نام خداوند بخشنده مهربان‏ اى على بن محمّد سمرى! خداوند متعال به برادران دينى تو در مصيبت رحلت تو اجر و پاداش بزرگى عطا فرمايد. شما تا شش روز ديگر از دنيا مى‏روى، بنابراين كارهايت را جمع كرده، به كسى هم وصيّت نكن كه جانشين تو بشود؛ زيرا كه غيبت كبرى واقع شده است، پس ديگر ظهورى نخواهد بود. مگر به اذن و اجازه حقّ تعالى، و آن هم پس از مدّت بسيار طولانى و وقتى كه قلب‏ها را قساوت فرابگيرد و زمين مملو از جور و ستم شود. به زودى از شيعيان من كسانى مى‏ آيند كه مدعى ديدن من هستند، بدانيد كه هركس پيش از خروج سفيانى و رسيدن زمان صيحه آسمانى ادّعا كند كه مرا ديده است، دروغگو و افترازننده است و لا حول و لا قوة الّا باللّه العلىّ العظيم. 📚الغيبة للطوسي، ص: 395 ابو محمّد حسن بن احمد مكتّب مى‏گويد: اين توقيع شريف را نسخه ‏بردارى كرديم و از خدمت شيخ خارج شديم. وقتى كه روز ششم شد به محضر او رفتيم ديديم كه در حال احتضار است، به او گفته شد: جانشين و وصى شما چه كسى است؟ گفت: امرى براى خداوند هست كه آن را خود به سرانجام مى‏رساند. و در اين هنگام از دنيا رفت. #جمکران https://eitaa.com/joinchat/1313013833C3acf51f477