🔴 زنان و مقام «وصایت» امام معصوم در عصر «غیبت صغری» ✍️ مصطفی امیری ▪️شخصی به نام احمد بن ابراهیم، پس از شهادت امام عسکری، نزد حکیمه عمه امام یازدهم در مدینه رفت و از ورای حجاب، از دین وی و سرنوشت مذهب تشیع، پرسید. ▪️حکیمه پاسخ داد: بر دین محمد بن حسن عسکری فرزند امام یازدهم، هستیم. ▪️راوی: فدایت شوم آیا شما او را دیده‌ای یا از اخبارش خبر داری؟ ▪️حکیمه: مطلع از خبری هستم که ابومحمد امام حسن عسکری به مادرش نوشت. ▪️راوی: پس کجا است آن متولد شده و آن امام دوازدهم؟! ▪️حکیمه پاسخ داد: پنهان و مخفی است. ▪️راوی: پس حالا شیعه به چه کسی، پناهنده شود؟! ▪️حکیمه: به "جدّه" مادر ابامحمد، مادر امام حسن عسکری. ▪️راوی: یعنی من به امامی، اقتدا کنم که وصی او، زن است؟! ▪️حکیمه: اقتدا کن به حسین بن علی که به خواهرش زینب در ظاهر وصیت کرد. ▪️و هر علمی که افاضه می‌شد از امام سجاد، در ظاهر نسبت داده می‌شد به زینب، تا حجت خدا، بعد از شهادت امام حسین، پوشیده و مستور بماند. ▪️و دستورات امام سجاد بخاطر حفظ جانش، به زينب نسبت داده مى‌‏شد ▪️سپس حکیمه به احمد گفت: تو که از راویان احادیث هستی، تعجب است: آیا روایت نکرده‌اید که نهمین فرزند حسین (امام دواززدهم) با اینکه زنده است، میراث او، تقسیم می‌شود. ▪️در آغاز امامت امام زمان، آنچنان فضای تقیه، حاکم بوده که در ظاهر، میراث امام، تقسیم می‌شود تا وانمود شود که اصلا چنین شخصیتی وجود ندارد تا وی در امان بماند. ▪️بعد از اینکه غبارها، تا حدودی کنار رفت، امام عصر، عثمان بن سعید، اولین نائب خویش را معرفی کردند. حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى حَكِيمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الرِّضَا أُخْتِ أَبِي الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ فِي سَنَةِ اثْنَتَيْنِ وَ ثَمَانِينَ بِالْمَدِينَةِ فكَلَّمْتُهَا مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ وَ سَأَلْتُهَا عَنْ دِينِهَا؟ فَسَمَّتْ لِي مَنْ تَأْتَمُّ بِهِ ثُمَّ قَالَتْ فُلَانُ بْنُ الْحَسَنِ فَسَمَّتْهُ. فَقُلْتُ لَهَا جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكِ مُعَايَنَةً أَوْ خَبَراً؟ فَقَالَتْ خَبَراً عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ كَتَبَ بِهِ إِلَى أُمِّهِ فَقُلْتُ لَهَا فَأَيْنَ الْمَوْلُودُ؟ فَقَالَتْ مَسْتُورٌ فَقُلْتُ فَإِلَى مَنْ تَفْزَعُ الشِّيعَةُ فَقَالَتْ إِلَى الْجَدَّةِ أُمِّ أَبِي مُحَمَّدٍ فَقُلْتُ لَهَا أَقْتَدِي بِمَنْ وَصِيَّتُهُ إِلَى الْمَرْأَةِ! فَقَالَتْ اقْتِدَاءً بِالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ؛ إِنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ أَوْصَى إِلَى أُخْتِهِ زَيْنَبَ بِنْتِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فِي الظَّاهِرِ وَ كَانَ مَا يَخْرُجُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ مِنْ عِلْمٍ يُنْسَبُ إِلَى زَيْنَبَ بِنْتِ عَلِيٍّ تَسَتُّراً عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ثُمَّ قَالَتْ إِنَّكُمْ قَوْمٌ أَصْحَابُ أَخْبَارٍ أَ مَا رَوَيْتُمْ أَنَّ التَّاسِعَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ يُقْسَمُ مِيرَاثُهُ وَ هُوَ فِي الْحَيَاة. ▪️اینکه ایشان با وجود حکیمه خاتون، امر وصایت امام عصر را عهده‌دار شد، گویای بلندی روح و فضیلت وب است. ▪️همانگونه که حضرت زینب سلام‌اللّه‌علیها دارای آن سعه‌صدر و بلندی روح بود که در مقطعی عهده‌دار وصایت امام گردید. ▪️و نیز گویای این است که منعی برای زنان در این مقام نیست. ▪️و در احادیث ذکر شده است، زنان فاضله و عالمه، نیز در زمره یاران امام عصر، می‌باشند. ✅ پی‌نوشت: ▪️صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۵۰۱. ▪️طوسی، الغیبة، ص۲۳۰. https://eitaa.com/jan_fada14