از وقتی چشم باز کردم، توی حرمش بودم ؛ گریه‌هام ، خنده‌هام ، خوشیای زندگی‌م ، هق‌هق هام ، غرغر هام ، سختیای‌زندگی‌م ، دلتنگی‌هام ، نتونستن‌هام ، اشتباهات‌م، همه رو بردم پیشِ خودش. حتی وقتی پیشش نبودم‌و یادش افتادم.. هر وری که چرخیدم ، اسمش‌، یادش و حتی آرامشِ حضورش ، همونجا کنارم بود. امام‌رضا برای خیلیا کسی هست که‌حاجت می‌ده ، گرفتاری‌رو حل می‌کنه ، درمانی‌ هست برایِ دردهایی که هیچ راه فراری ازشون نیست ، و واقعا همیشه همینه؛ هیچکس دستِ خالی از خونه‌ی قشنگ‌ش برنمی‌گرده ، برنگشته و بر نخواهد گشت؛ ولی مایی که از بچگی درِ خونه‌ش قد کشیدیم امام‌رضا رو برای خودش می‌خوایم :) حتی اگه هیچیِ زندگی‌مون حل نشه؛ امام‌رضا، به رسمِ همیشه، دوست دارم عزیزِ من❤️‍🩹🫀:)