✍گزارش حمید کیهان در بی‌بی‌سی فارسی واقع‌بینانه‌تر و عمیق‌تر از برخی رسانه‌های ایرانی جایگاه عالیخانی در ایران دهه۱۳۴۰شمسی و سرشت رانتیه اقتصاد «عصر انقلاب سفید»(دهه ۱۳۴۰) را بیان کرده است.
✍این گزارش به درستی تأکید می‌کند که دوران تصدی عالیخانی در وزارت اقتصاد(از بهمن ۱۳۴۱ تا مرداد ۱۳۴۸) دوران «تصویب و به اجرا درآمدن اصلاحات شاه موسوم به انقلاب سفید» بود و می‌افزاید:
"الگوی این اقتصاد «متمایل به چپ... تأکید بر توسعه سریع بخش صنعت (و بعدها مجتمع‌های کشاورزی - صنعتی) و تبدیل اقتصاد "شبه فئودالی- تجاری" ایران به یک اقتصاد صنعتی پیشرفته بود. در این الگو، که ملهم از نظریه‌های توسعه متمایل به چپ آن زمان بود [بخوانید تئوری‌های روستو]، برنامه توسعه اقتصادی اساساً بر مبنای سرمایه‌گذاری دولتی و خصوصی در صنایع به منظورایجاد اشتغال برای کارگر مازاد بخش کشاورزی سنتی و در نتیجه انتقال نیروی انسانی از بخش سنتی به بخش نوین تدوین می‌شد.» (حمید کیهان، علینقی عالیخانی، وزیر اقتصاد هویدا، علم و منصور درگذشت، بی‌بی‌سی فارسی، ۲۵ ژوئن ۲۰۱۹/ ۴ تیر ۱۳۹۸)"
✍این همان «استراتژی توسعه» است که از سال‌های ۱۳۷۰شمسی در ابعادی بس عظیم‌تر از دهه ۱۳۴۰ بویژه بر بنیاد گسترش مونتاژ خودرو احیا شد و وضع کنونی جامعه ایرانی را، هم از منظر اقتصادی و هم از منظر تحولات ساختاری- فرهنگی و ایجاد قطب‌های انبوه جمعیتی در پیرامون ابرشهرها، پدید آورد.
✍غایت آرمانی نظریه توسعه روستو ایجاد «جامعه مصرف انبوه» بود که بنظر می‌رسد ایران کنونی در حدی شگفت و غیرقابل باور در مقایسه با دهه ۱۳۴۰ به آن رسیده است.
✍مطرح شدن تدریجی عالیخانی بعنوان «نابغه اقتصادی» منطبق با این تحول بود که از دهه ۱۳۷۰(دولت هاشمی رفسنجانی) آغاز شد؛
دورانی که الیگارشی نوخاسته و رانتیه شکل‌گرفته در درون جمهوری اسلامی ایران پیوندهای فراملیتی خود را شکل می‌داد و ارتباطات خویش را با همان کانون‌هایی که در دوران پهلوی هدایت اقتصاد ایران را به دست داشتند بازسازی و استوار می‌کرد؛
همان کانون‌ها و حتی با همان شخصیت‌ها یا اَخلاف آنان.
✍در این دوران، همپای تجدید فعالیت بانک HSBC در ایران، مجتمع بانکی که در کسوت بانک شاهی نخستین اسکناس ایران را در زمان ناصرالدین شاه چاپ کرد و همزمان قانونی شدن فعالیت بخش خصوصی در حوزه بانکداری، سلطه این الیگارشی بر اقتصاد، و به تبع آن فرهنگ و سیاست ایران، تثبیت شد.
✍این سلطه به تدریج ابعادی «مافیایی» یافت بدین معنا که راه غارت هر چه بیشتر ثروت ملی را به ضرب سازوکارهای غیرقانونی و گانگستری در پیش گرفت.
✍این الیگارشی سال‌هاست پروژه «یلتسینیزاسیون» ایران را دنبال می‌کند،
یعنی تکرار مدل فروپاشی نظام «ایدئولوژیک» اتحاد شوروی در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوائل دهه ۱۹۹۰ میلادی و انتقال قدرت به «الیگارک‌ها»یی که اینک در درون ایران شکل نهایی گرفته‌اند؛
✍الیگارک‌هایی که مانند شوروی سابق در بسیاری موارد خاستگاه اطلاعاتی-امنیتی و «حزبی» (ایدئولوژیک) دارند و از پیوندهای عمیق فراملیتی با کانون‌های معیّن مالی- سیاسی در غرب برخوردارند.
عبداللّه شهبازی
@jaryan_s