چرا از آمدن #کرونا ناراحتیم؟ اگر به ما بگویند یک روز بیشتر زنده نمیمانی چکار میکنیم؟ اگر به ما بگویند یک هفته بیشتر زنده نیستی چکار میکنیم؟ اگر به ما بگویند یک ماه دیگر خواهی رفت در این مدت چکار میکنیم؟ اگر یکسال به ما وقت دهند چکار میکنیم؟ احتمالا لیست ما از کارهایمان اینها باشد: تسویه بدهی ها و هر گونه حق الناسی که به عهده ماست فکری به حال نماز و روزه های قضایمان کارهای ناتمام را به کسی بسپاریم که بر زمین نماند و کلی کارهای خوب دیگر... تا اینجا که بد نشد، اتفاقا خوب هم شد. پس چرا از آمدن #کرونا اینقدر ناراحتیم و چرا از #مرگ-احتمالی اینقدر گریزان؟ اول آنکه 90-80 سال عمر را حق طبیعی خودمان میدانیم و اگر کمتر شود فکر میکنیم حقمان را خورده اند! دوم آنکه فکر میکنیم کرونا مهمان ناخوانده است و گرچه مرگ حق است اما بشرط آنکه مرگ طبیعی باشد نه ناگهانی! با مرگهای ناشی از تصادفات راحت تر کنار می آییم! سوم آنکه ... فعلا بماند اما خوب است در کنار تلاش زیاد برای مبتلا نشدن به بیماری (که اصلش کار درستی هم هست) کمی هم تلاش کنیم برای برنامه ریزی برای سفری که دیر یا زود در پیش رو داریم... https://eitaa.com/dorenab