قسمت دوم: جشن ملی اما نه برای تهرانی ها.. باسلام. بعداز ارسال مطلب در مورد مشارکت تهرانی ها در انتخابات مجلس برخی دوستان ازقول برخی تهرانی ها نقل کردند که تهرانی ها اتفاقا چون به درک سیاسی بالایی رسیدند وفهمیدند مسئله اصلاح با این گونه انتخابات به سرانجام نمی رسد و به عنوان اعتراض درانتخابات سنگ تمام نگذاشتند ومسائل معیشتی علت اصلی نبوده است. درجواب این عده باید چندنکته را عرض میکنم: 🅰️1- اولا این اعتراف خود بیانگردرستی تحلیل قبلی ما درباره انگیزه برخی تهرانی هادر عدم مشارکت درانتخابات است.یعنی برخی مردم تهران از سر مشکلات معیشتی که علت العلل ناراحتی اکثریت مردم از وضع موجود است (که خود ساخته مسئولان بی عرضه ودشمنان خبیث وبی رحم (امروز درغزه فجائع انسانی در پیشگاه دیده گان مردم جهان قراردارد) )،در انتخابات کم رمق شرکت نکردند بلکه آنها مطالباتی فراتر از قوانین اساسی و اسلامی دارند و چون نظام برخاسته از آموزه های اسلامی با پیشتوانه مردمی در اقصی نقاط کشور توانسته روز به روز رشد کند واینکه ازاصول اساسی خود عقب نمی نشیند و با آزادی های اجتماعی غربی (که تمکین دربرابر آن در واقع نقض غرض از انقلاب اسلامی مردم خواهدبود)،به شدت مخالف است وکوتاه نمی آید ،این امر باعث ناامیدی برخی تهرانی ها وهمفکران آنها دربرخی استانهای دیگر از اصلاح امور به سبک خود شده استوباعدم حضور خود درانتخابات در واقع درپی عقده گشایی هستند . وقتی ازبولتون امریکایی سوال میکنند چرا نظام ایران بااین همه خرابکاری داخلی وخارجی فرو نمی ریزد جواب میدهد بخاطراینکه جمهوری اسلامی برهمان اصول اولیه انقلاب خود پایبند ومصر است. 🅱️2- باتوجه به مطلب بند1، بنابراین عدم حضور مناسب برخی تهرانی ها در انتخابات میتواند مصداق همنوایی با دشمنان اصل نظام اسلامی تلقی شود چون اعتراض آنها به اعتراف خودشان مبنای معیشتی واقتصادی (که حتی رای دهنده گان وحامیان نظام نسبت به آن معترضند) نداردوناظر به مباحثی چون لیبرال دمکراسی و سکولارلیسم و مخالفت مدنی با اصل نظام است .بنابراین اگر گفتیم خواسته دشمن در عدم اقبال از انتخابات توسط برخی مردم تهران تحقق پیدا کرد حرف گزافی نزدیم. 🆎3- نتایج انتخابات وحضور چشمگیر وخارج از انتظار دشمنان وبرخی داخلی های نق زن و مأیوس ،نشان داد که نه تز انقلاب از تهران است ونه آنتی تز آن ونظام نباید از تهرانی ها ازاین حیث حراس به دل داشته باشد بلکه نظام از آن زمانی باید بترسد که استانهایی همچون قم،کهکیلویه وبویراحمد،چهارمحال وبختیاری وخوزستان وخراسانیها و به طور کلی استانهایی که با کمترین امکانات ورفاه عمومی همیشه حاضر در صحنه دفاع از نظام واسلام هستند، ازنظام وعدالت آن ناامید ومأیوس بشوند وآقایان مسئول نا مسئول تمام هم وغم خود را کسب رضایت تهرانی ها قرار دهند و از صاحبان ومدافعان حقیقی نظام غافل شوند. نظام اسلامی باید درگام دوم خود از تفکر تساهل وتسامح در اصول خود عبور کند(ادبارالدول باربع..تضییع الاصول و... نهج البلاغه1) وبداند امروز حق وباطل کاملا آشکار شده است وحکومت نخواهد همه را به هرقیمتی راضی نگه دارد ،نظامی که همه قبولش دارند حتما منافقانه عمل میکند،نظامی که مکتب دارد لاجرم ازداخل وخارج دشمن خواهد داشت وخوشبینی دراین خصوص عین حماقت است وزحمت صدها هزارشهید ومیلیون ها آسیب دیده جنگ های سخت ونرم را هدر خواهد داد. ✍️ جواد حیادر غرر الحکم، ص 342 @javad_hayader