«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَی غَیْرِکَ»؛ کسی که به غیر تو وارد شود، هر مهمانی که به غیر تو بیاید «وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ»؛ کسی که به غیر تو رو آورد زیانکار است.«وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِکَ»؛ هر که به درگاه غیر تو برود، باز محتاج است. «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ»؛ هر که غیر از فضل و کرم تو درخواست کند، باز هم دست خالی و بی‌نواست.این جملات، مقدمه است، سپس امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:‌ «بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ»؛ درب لطف تو بر روی تمام مشتاقان باز است. «وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ»؛ احسان تو برای هر درخواست‌کننده ای مبذول و روان است. «وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ»؛ فضل و کرمت برای هر سائلی رواست. «وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ»؛ عطایت برای امیدواران مهیاست.خدا را نشناخته‌ایم، ببینید امام صادق(ع) چه جوری خدا را معرفی می‌کند. کلام استاد آیت الل‍ّٰه آقا مجتبی تهرانی (ره)