و اما بعد⬇️⬇️
اهمیت زیارت سیدالشهداء(علیه السلام)در ماه رمضان
یکی از آداب ماه رمضان زیارت سیدالشهداء علیهالسلام است.
از امام باقر(علیه السلام) دربارۀ زیارت امام حسین(علیه السلام) پرسیدند: «آیا در مورد زیارت ایشان، زمانی برتر از زمانی دیگر وجود دارد؟»
حضرت فرمودند: «زیارت کنید ایشان را که درود خداوند بر او باد؛ در هر زمان و هر آنی! چراکه زیارت ایشان بهترین امر شرعیست. پس هر کس بیشتر مبادرت به آن کند، در نتیجه خیر بیشتری جمع نموده؛ و هر کس کمتر، پس برایش کمتر (از خیر) خواهد بود. برای زیارت خودتان ایام و اوقات شریفه و مبارک را انتخاب کنید! چرا که اعمال نیک در آن اوقات مضاعف هستند و آن زمانها هنگامۀ نزول ملائکه برای زیارت ایشان است.»
سپس از زیارت ایشان در ماه رمضان سؤال شد.
حضرت در پاسخ فرمودند: «هر کس نزد ایشان بیاید در حالیکه خاشع و شکیبا و امیدوار به پاداش الهی باشد و اظهار پشیمانی کند و طلب آمرزش نماید، و در این حال، و در یکی از شبهای از ماه رمضان که شب اول و نیمه و شب آخر ماه باشد نزد قبر ایشان حاضر شود، گناهان و خطاهایش از او ساقط میگردند، همانگونه كه برگ درختان در اثر باد تند میريزد. به حدّى كه در رابطۀ با گناهانش همانند روزى میگردد كه از مادر متولد شده است. علاوه بر اين، همانند كسىكه در آن سال حجّ و عمره به جا آورده، به او ثواب داده میشود و دو فرشته به او ندا میدهند؛ به گونهاى كه تمام موجودات زنده به جز دو موجود گرانبار يعنى انسانها و جنّىها مىشنوند. يكى خطاب به او میگويد: اى بنده خدا! پاكيزه شدى؛ عملت را از نو آغاز كن. و ديگرى میگويد: اى بندۀ خدا! عمل نيک انجام دادى؛ پس تو را مژده باد به مغفرت و تفضّل از سوى خدا»
یک زمان پاییز است و برگ درختان تنها بهواسطۀ یک نسیم میریزند؛ اما یک زمان هست که برگ در درخت مستحکم است و به راحتی از آن جدا نمیشود، و بهواسطۀ تندباد میریزد.
زیارت امام حسین(علیه السلام) در یکی از سه شب اول، نیمه و آخر ماه رمضان این اثر را دارد که گناهانی که ریشه دواندهاند و جدا شدن از آنها بسیار سخت است را از بین ببرد.
و در آخر هم به مغفرت و فضل الهی اشاره میشود. مغفرت اثر گناهان شخص را از بین میبرد؛ فضل الهی هم که مقدار پاداشش اصلا معلوم نیست و در علم خداوند است. یعنی بر اثر زیارت امام حسین(علیه السلام) در یکی از سه شب فوقالذکر، یک انسان آکبند تحویل میدهند!
نکتۀ بسیار مهم این است که زیارت سیدالشهداء (علیه السلام)در این سه شب، تحت هیچ شرایطی نباید به روزۀ ماه رمضان لطمه بزند؛ مثلا دَه روزه به کربلا مشرف شوند؛ چون روزۀ رمضان افضل است. روزۀ رمضان عمل واجب است و مسافرت مِن غَیر ضَرور، ضروری نیست.
ادامۀ بحث انسان از نگاه قرآن
در شبهای گذشته عرض کردیم که راه معرفت الله، معرفت نفس است.
حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمودند: در شگفتم از کسیکه جاهل به خود است، چگونه ادعا دارد که خداشناس است!
این فرمایش حضرت از دو معنا خارج نیست:
- یا مقصود این است که بدون معرفت نفس اصلا نمیتوان به خداشناسی رسید؛
- یا اینکه اگر کسی بدون معرفت نفس به خداشناسی برسد، شناختش بیریشه و بنیان است.
روایات صادره از معصومین(علیهما السلام) در رابطه با خودشناسی، برای پر کردن اوراق نیست؛ بلکه ثمرات خارجی دارد. پس باید به معرفت نفس رسید.
در جلسۀ پیش گفتیم که قرآن میفرماید: به زودی نشانههای خود را در آفاق و نفوسشان به آنها نشان میدهیم تا برایشان آشکار گردد که او "حق" است. (فصلت:۵۳)
البته فقط این مسئله (حق بودن خدا) نیست؛ بلکه حرف آخر ما این است: ما چه معرفتی باید نسبت به خداوند متعال پیدا کنیم؟ چون ما به دلیل محدود بودن در زمان، یقینا قادر نیستیم که به طور کامل نسبت به خداوند معرفت پیدا کنیم. اما یک رؤوس معارفی نسبت به خداوند متعال وجود دارد که ما میتوانیم به آنها برسیم که به آنها "معرفت رئیسیه" گفته میشود. این معرفت اصلی اگر پیدا شود، باعث ایجاد معارفی دیگر نسبت به خداوند در ما میشوند.
ادامه مطلب⬇️⬇️