شعر از محمد تقی علیخانی: مردم هوارمردم هوار دل ژنگارو از روژگار لا مون نایه با دسا خو جوش او ببرته از گدار ژر وسا دیم دیم وسا ژر ور کفته توم اعتبار اچوش دسر یا خو موا عاقل گاره جاهل سوار هرو فرو شوژر پامون از غصه ی امسال وپار گندم نما و یه فروش غشو رو مامله و کار رنگ ووارنگو ژندگی اما دوروش سون زر مار رحم ومرووت مخ ببو دی نه یو اچا اعتبار دل گونخاش و خلقا بد کم حوصله سون کویه هار هرکیش بجومنا زون رواین از مول بیشو د گل دار او و گو ووزو نون جی ووزو از سر تا پا تنگو و چار پوز دامونا رو ژندیگی اوزار ببو سی کار وبار مخ وسا مرزو سامونا در کفته هسا از دزار مردم سووک وسایه یین باد ا نیگوشون مالی خار عا لم ابی دور از عمل مرشد ببو بی اعتبار مشاطه ها لو لو کرین بوروه ببو سون تیغ دار دردای بی درمون بوم ژندیگیا وسا نخار قوت وقاطق ها جور وا جور خاش نه مزش رنگ بی قرار سوک کاری رو اورا کرین اویر گو نه بو تارو مار اچ رعیتی نتو زکات در یو همه گلا های نار بی عفتی بی غیرتی وسا حقیقت ننگ وعار نون خا رتمونو هولا هول تل مشتو از لقمه نه ژار پول وسا مایه راحتی بی اون ابی ژندیگی زار فاتحه ومرته با پوزو سوده گل وسنگ مزار با سم دارین بنه برون چک چولی نه چمبرخیار هشکه سالی بی برکتی د هم هوشا بیشه چنار هر ور بشه خدا ایکی تو ویر دبه یا شهر لار علخون نهو اچا خبر غیر از بر پروردگار