عنوان: ر. کربلا فراوون جاده حسین یگ دونه صاف وزلالو روشنا وقتی کلامش خونه گز نکره سامونش هر دو وری در مونه نشون توش دا جاده مو نه نونو وخو زونه دل اگه بوشو ازدست فایده ندارو چنه وقتی خولی ورکورو گیر کورو نودونه کزمه گو درهم طوا ر کار خارش شونه ضامن روزی اوونو گو توش دایه دندونه پرنه ای ور برین قواره که با تونه برگه خدا چارچار ر مستقیم تو زونه نه خره اوون لقمه گو از سفره مردم وونه ار وونی جی به نوبت با کیل وبا پیمونه دل د یور نه بند تو چن روو یوهون مهمونه علخونی با خدا به همیشه تو خندونه #کانال_اخبار_وحواشی_کوهپایه