🌺 تأملی در نهج‌البلاغه :🌺 🍂 حکمت ۴۴: 🔸طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ، وَعَمِلَ لِلْحِسَابِ وَقَنِعَ بِالْکَفَافِ، وَرَضِیَ عَنِ اللَّهِ 🔴 خوشا به حال چنين كسان که: 🍃پیوسته معاد را به یاد دارند و با توجه به حساب آخرت کار انجام می‌دهند، بنابراین گناه نکرده و سعی می‌کنند بهترین اعمال را داشته باشند. 🍃به کفاف قانعند. یعنی از دنیا به مقداری که زندگی‌شان بگذرد اکتفا می کنند. زیرا بالاتر از آن خالى از مسئولیت نیست و کمتر از آن خالى از ذلت. 🍃از خدا راضی‌اند، یعنی هم از دستورات و هم از مقدرات خدا رضایت دارند، چه مطابق میلشان باشد و چه بر خلاف میل. 💥امیرالمؤمنین این امور را مایه خوشبختی می دانند، نه زر و زیورهای دنیایی را. 🌹جوانان فاطمی @javananfatemi313