پاسخ امام به نامه معاویه: «وَ قُلْتَ اِنّی کنْتُ اُقادُ کما یقادُ الْجمل المخشوش حَتّی اُبایعَ. .. و گفته ای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند که بیعت کنم! عجبا! به خدا سوگند با این سخن خواسته ای مذمّت کنی و ناخواسته مدح و ثنا گفته ای. خواسته ای رسوا کنی؛ ولی رسواشده ای. این برای یک مسلمان نقص نیست که مظلوم واقع شود؛ مادام که در دین خود تردید نداشته باشد و در یقین خود شک نکند و قصدم بیان این حجت برای‌ غیر توست (زیرا تو شایسته آن نیستی‌) 📚بخشی از نامه ۲۸ نهج البلاغه #مظلوم_مقتدر #فاطمیه