🔹امام صادق علیه السلام و روضه علی اصغر🔹 روایت شده است كه كمیت شاعر بر امام صادق(ع) وارد شد. آن حضرت به او فرمودند: ای كمیت برایم اشعاری درباره‌ی جدم امام حسین(ع) بخوان. هنگامی كه كمیت ابیاتی از شعر را در مصیبت امام حسین(ع) قرائت كرد، امام صادق(ع) گریه‌ی شدیدی كردند و بانوان و اهل حرم آن حضرت نیز گریستند و فریاد گریه‌ی آنها در حجره‌هایشان بلند شد. در همین بین كه امام(ع) با صدای بلند گریه می‌كردند، كنیزكی از پشت پرده، از دربی كه در سمت حجره‌های بانوان بود، خارج شد در حالی كه در آغوش خود كودك شیرخواری داشت [آن كنیز نزدیك آمد] و طفل شیرخوار را در دامان امام(ع) گذاشت. در این هنگام گریه‌ی امام(ع) به بالاترین حد شدت گرفت و صدای مبارك حضرت بلند شد و صدای بانوان مطهره و اهل حرم از پشت پرده‌ها در حجره‌ها به گریه بلند شد. معالی السبطین 1/160.