خودی رو باید تفحص کنیم که سالهاست زیر خراوارها خاک دفن شده ؛ فراموش شده فرق ِ تفحص ما با شهدا یک چیزِ رفقا ! . . اونها روح شون سوار بر کالبد و جسم شون بود ؛ انقدر لطیف شده بودند که جسم در خدمت اونها درآمده بود نه اینکه خودشون در خدمت جسم شون! بخاطر همینم هست وقتی پیکرهای مطهرشون بعد از سالها تفحص میشه ؛ از اون پیکر و استخوان مدام نور میپاشه بر سر شهرها .. آیه های زنده ای که دنبال زخم های وجود ما میگردن تا از محل اون زخم های چرک آلود وارد جان ما بشن ؛ نور به زخم ها بپاشن تا جوانه بزنیم.. ما برای جوانه زدن باید نوربنوشیم .