لقمان حکیم می‌گوید: روزی در کنار کشتزاری از گندم ایستاده بودم خوشه‌هایی از گندم که از روی تکبر سر برافراشته و خوشه های دیگری که از روی تواضع ، سر به زیر آورده بودند نظرم را به خود جلب نمودند وقتی که آنها را لمس کردم ، شگفت زده شدم ... خوشه های سر برافراشته را تهی از دانه ، و خوشه های سر به زیر را پُر از دانه های گندم یافتم. با خودم گفتم در کشتزار زندگی نیز چه بسیار هستند ، سرهایی که بالا رفته اند ، ولی در حقیقت خالی اند همراه ما باشید با جملات ناب 📄 @jomelatenab