لقمان حکیم میگوید: روزی در کنار کشتزاری از گندم ایستاده بودم
خوشههایی از گندم که از روی تکبر سر برافراشته و خوشه های دیگری که از روی تواضع ، سر به زیر آورده بودند نظرم را به خود جلب نمودند
وقتی که آنها را لمس کردم ، شگفت زده شدم ...
خوشه های سر برافراشته را تهی از دانه ، و خوشه های سر به زیر را پُر از دانه های گندم یافتم.
با خودم گفتم در کشتزار زندگی نیز چه بسیار هستند ، سرهایی که بالا رفته اند ، ولی در حقیقت خالی اند
همراه ما باشید با جملات ناب
📄
@jomelatenab