🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تفاوت کار حضرت ابراهیم (ع) با صحنۀ عاشورا🔸 آنچه ابراهیم انجام می‌دهد در این حد است که زن و بچه خود را در صحرایی می‌برد که نه آب، غذا و نه زیلویی در آنجاست. اما حسین بن علی (ع) زن و بچه خودش را در جایی می‌آورد که دیگر دوستی نمانده و همه شهید شده‌اند. مدافعی از این هشتادوچهار زن و بچه نیست و همه به شهادت رسیده‌اند. اگر ابراهیم (ع) زن و بچه خودش را در جایی قرار داد که دوست نبود، دشمن هم نبود. اما حسین بن علی (ع) باید امتحانش سختتر از ابراهیم باشد. زن و بچه خود را درجایی قرار می‌دهد که دوست نیست اما تا چشم کار می‌کند، دشمن هست. دشمن عادی هم نیستند؛ دشمنی هستند که نه‌تنها دین ندارند و به معاد معتقد نیستند؛ بلکه مردانگی و جوانمردی هم ندارند که فرمود «یا معشر آل ابى سفيان ان لم يکن لکم دين و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا في دنياکم» به آنها پیشنهاد کرد در حد مشرکین باشید! مثل عهد جاهلیت که تا مردی زنده بود به سمت حرم او نمی‌رفتند برای شما هم یک پیشنهاد دارم؛ اول کار مرا بسازید، بعد به سمت حرم من بروید! @haerishirazi