از رنگ بریدیم و ز دیدار گذشتیم با چشم فروبستہ ز گلزار گذشتیم در باغ جهان پا نگرفتیم چنان سرو چون سایہ سبڪ از سر دیوار گذشتیم در راہ سبڪ سیر نہ پستے و بلندست ابریم و از این دامنہ هموار گذشتیم پندار برانگیختہ صد نقش فسون رنگ این پردہ دریدیم و ز پندار گذشتیم دیدیم غبارے چو بر آن ابر، جامہ فڪندیم از جادہ دنیا چہ سبڪبار گذشتیم خفتیم و شدیم از گذر خواب خبردار از رهگذر خواب چہ بیدار گذشتیم از آمدن و رفتن ما ڪس نشد آگاه از رهرو این خانہ پریوار گذشتیم... #سهراب_سپهرے @jomlatzibaa