بهار باش بهار اتفاقی نیست که در تقویم‌ها بیفتد و روی کاغذ. بهار ماجرایی نیست که در گوشی‌های موبایل رخ دهد با پیام‌هایی نوروزی که هزاران بار دست به دست می‌گردد. بهار اتفاقی‌ست که در دل می‌افتد و در جان و در رفتار و در زندگی. هیچ درختی پیام تبریکی برای کسی نمی‌فرستد؛ درخت اما می‌شکفد جوانه می‌زند شکوفه می‌کند سبز می‌شود و ما باخبر می‌شویم که بهار است و ما می‌فهمیم که این چنین بودن مبارک است. درختی که از شاخه‌ها و شانه‌هایش برف و یخ و قندیل‌های زمستانی آویزان است، اگر هزاران تقویم بهارانه نیز بر خود بیاویزد، کیست که باور کند؟ چنین درختی غمنامه‌ای طنز آلود است. بهار باش! نه بهار تقویم که بهار تصمیم ‌