گر شکند دل مرا، جان بدهم به دل شکن گر زِ سَرَم کُلَه بَرَد، من زِ میانْ کمر بَرَم اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کُنم؟ اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر بَرَم؟