حسین - طفلی از آنِ خویش را شنید از تشنگی می‌گِرید. شیرخوار بود. او را بگرفت و گفت «ای مردم! اگر بر من رَحم نمی‌کنید، بر این طفل ترحّم کنید.» حرمله تیری بیفکند که در گلویِ طفل آمد و او را ذِبح کرد. حسین دو دست زیرِ گلوی او گرفت و چون خون پُر شد، به آسمان پاشید و گفت «چون چشمِ خدا می‌بیند، آن‌چه بر من آمد سَهل باشد.» • کتاب آه • ࿐჻ᭂ🍃🖤🍃჻ᭂ࿐ @jqk_ir