وَمَثَلُ الَّذينَ كَفَروا كَمَثَلِ الَّذي يَنعِقُ بِما لا يَسمَعُ إِلّا دُعاءً وَنِداءً ۚ صُمٌّ بُكمٌ عُميٌ فَهُم لا يَعقِلونَ مَثَل[تو در دعوت] کسانی که کفر ورزیدند، مَثَل حکایت کسى است که بر حیوانی بانگ زند که جز صدا و ندایی نمی شنود. [اینان نیز چنین اند] کران و لالان و کورانند؛ پس ایشان نمی‌اندیشند. حرف نگفته مانده است؟