روزگار عشق ورزی ها گذشت
مرغ بخت ما تنها از آن صحرا گذشت
آن صفای خنده ها از لب گریخت
آ ن بهار عشق چه بی پروا گذشت
حیف بگذشت و مرا با خود نبرد
تکه تکه دست و پایم را ببرد
لاله گشتن جدا از ما چرا ؟!
ای خدا یا رحمتی بر ما نما
ما که در دنیا خویش گم گشته ایم
گم گشته ایم
عمر بود و عشق بود
یار بود ؟!
فرصتی دلخواه بود اما گذشت
هرگز یاد وخاطرات پرستو های عشق
غازهای وحشی عشق
فراموش نخواهد شد ،
تقدیم شهید قلب تاریخ است