✡ هالیوود و چالشی به‌نام مرگ (٢) 🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هفتم) 1⃣ فیلم سینمایی را می‌توان نمودی بارز از تصویرسازی هالیوود از موضوع و معرفی نمود؛ اثری به کارگردانی «وینسنت وارد» که در سال ۱۹۹۸ میلادی تولید شد و توانست جایزهٔ اسکار بهترین جلوه‌های تصویری را در هفتادویکمین دوره از آن خود نماید. 2⃣ بر اساس تصویری که در این فیلم از دنیای پس از مرگ ترسیم می‌نماید؛ انسان مالک دنیای پس از مرگ قلمداد می‌شود؛ تصویری که بر اساس آن، دکتر کریس نیلسن ضمن برخورداری از قابلیت حضور و تصرّف در جهان مادی، مالک محیط بزرگی همانند تابلوی نقاشی به‌نام بهشت نشان داده می‌شود؛ محیط بزرگی که مبتنی بر خیال و تصوّر او شکل می‌گیرد و او می‌تواند هرگونه که بخواهد آن را نقاشی نماید. 3⃣ همین رویکرد سبب شده تا تمرکز خویش را معطوفِ خلق آثاری نماید که در آن انسان پس از مرگ نیز همچنان محوریّت خود در عالَم را حفظ می‌نماید و به‌عنوان مالک دنیای پس از مرگ به تصویر کشیده می‌شود. 4⃣ آثار سینماییِ متعددی که بر بستر آموزه‌های بشرمحورانه مبادرت به خلق تصویر ارواح مردگان و وضعیت انسان‌ها در دوران پس از مرگ به سه شکل و حالت کُلی می‌نمایند: 🔸١) تصویر دودی از انسان پس از مرگ 🔸٢) حفظ شکل ظاهری هنگام مرگ 🔸٣) آموزه‌های حلول و تناسخ ✍ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter