✡ رسیدن از پنطیکاستیسم به مهدی‌هراسی (٢) 🎬 نقد فیلم سینمایی «رسیدن» : ARRIVAL 1⃣ فیلم «رسیدن» از دو موضوع محوری حرف می‌زند: #زبان و #پیش‌گویی. تقریباً همه‌چیز در این فیلم حول محور این دو موضوع می‌گردد. 2⃣ لوییز، زمانی‌که برای اولین‌بار به سفینهٔ موجودات فضایی راه پیدا می‌کند، متوجه #زبان_تصویری و بسیار مبهم آنان می‌شود. زبانی که هیچ جهتی ندارد، نه از چپ به راست نوشته می‌شود نه از راست به چپ. نه ابتدا دارد نه انتها و همه‌ی لغاتش دایره‌ای شکل هستند! 3⃣ دکتر بنکس برای این‌که بفهمد آنها چه می‌گویند، تصمیم می‌گیرد لغات انگلیسی را روی صفحهٔ وایت‌بُرد در معرض دید آن‌ها قرار دهد و ببیند که شکل دایره‌ای که موجودات فضایی برای هر لغت به‌طور خاص استفاده می‌کنند، چگونه است. به‌عبارت دیگر لوییز از شیوهٔ معادل‌سازی برای یاد گرفتن زبان تصویری فضایی استفاده می‌کند. 4⃣ از همین‌جای فیلم است که دیدن تصاویر مبهمی از گذشته و آینده، در ذهن لوییز شروع می‌شود که خودش هم منشأ و معنی آن‌ها را نمی‌داند. هرچه لوییز بیشتر با لغات موجودات فضایی آشنا می‌شود تصاویر مبهم ذهنش هم بیشتر می‌شود. 5⃣ حول همین مسأله، نام فرضیه‌ای در مورد زبان بارها به گوش مخاطب می‌رسد. فرضیه‌ای موسوم به: #ساپیر_وورف یا نسبیّت زبانی. طبق این فرضیه، با یادگیری هر زبانی، شما مانند صاحبان آن زبان فکر خواهید کرد! ✍ نویسنده: میلاد خورسندی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter