⁉️متن شبهه: 👇👇👇 در هیچ جای قرآن، برای کسی که حجاب را رعایت نمی‌کند، مجازات تعیین نشده است همان طور که برای غیبت کردن تعیین نشده، چون اینها اصل اخلاقی‌اند و در اصول اخلاقی اجبار نمی‌شود.... اینکه مدام تاکید می‌شود موی زن، پای زن، بدن زن پیدا نشود، این باعث می‌شود تا به زن نه نگاه انسانی بلکه نگاه جنسیتی شود ✅ پاسخ شبهه: 👇👇👇 🔹 اگر شیعه باشیم اساس اعتقاد ما این است که برای فهم دین، در کنار قرآن، باید به روایات اهل بیت مراجعه نمود. اگر هم شیعه نباشیم این خود قرآن است که می‌فرماید: وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ (نحل/ ۴۴) یعنی پیامبر وظیفه دارد که قرآن را برای مردم تبیین کند و نمی‌توان بدون تبیین ایشان به فهم خودمان از قرآن اکتفا کنیم. 🔹 مثلاً عفت کلام هم از اصول اخلاقی است؛ آیا می‌توان به این بهانه از جرم‌انگاری توهین و ناسزاگویی به دیگران خودداری کرد؟ هرگز. چون این اصل اخلاقی نمود اجتماعی دارد. قانون‌گذاری در مورد لزوم حجاب هم به دلیل نمود اجتماعی آن، صلاحیت دارد تا مورد قانونگذاری قرار گیرد. اما ببینید، نماز نخواندن چون نمود اجتماعی ندارد، اجبار و مجازاتی هم در موردش نیست، اما در مقابل، روزه علی رغم اینکه عبادتی فردی است و هیچ‌گونه نمودی حتی فردی هم ندارد، اما مقابل آن یعنی روزه‌خواری در ملأ عام، رفتار اجتماعی محسوب می‌شود، جرم انگاری شده است. آیا واقعاً می‌توان از واقعیت چشم پوشید و غریزه نیرومندی به نام غریزه جنسی را انکار کرد و گفت اگر بر حجاب تاکید و قانونگذاری نشود، کسی نگاه جنسی و شهوت‌آلود به زن نگاه نمی‌کند؟ ┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈ مرکز پژوهشی نرجس مشهد https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea