ایستگاه تخریب! «فیاض زاهد» فعال اصلاح‌طلب و از مشاورین اقتصادی در دولت روحانی طی یادداشتی (27 فروردین) در روزنامه اعتماد با عنوان «فردا بهتر از امروز نیست»، با سیاه نمایی تمام از وضع موجود کشور، نوشت: «خطر بیخ گوشمان است… تجربه‌های تاریخی می‌گوید وقتی ملتی به چنین مرحله‌ای می‌رسد، فقط خدا باید یاری کند تا بتواند ثبات و ماندگاری خویش را حفظ کند. لذا مرا امید آن است که همان میراث برشمرده به‌وقت مصیبت به داد رسد!». گزاره‌های تحلیلی: بانیان و مسببان اصلی مشکلات موجود به‌جای عذرخواهی از مردم، با توهین به فهم و شعور آنان، ژست کارشناس و صاحب‌نظر به خود گرفته‌اند؛ دیروز رسانه‌های مکتوب و مجازی جریان اصلاحات پر بود از این ادبیات کارشناسانه! 1- روزنامه شرق نیز در یادداشت دیروزش با عنوان «حالا که روحانی نیست» به قلم علی ربیعی، سخنگوی و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دولت روحانی نوشت: «شاید یکی از خصوصیات منحصربه‌فرد دولت روحانی در تاریخ سیاسی ما، حجم بالای نقد و انتقادات به دولت بود… من از منظر مطالعات اجتماعی این هجوم و آن بردباری را (با توجه به همه فشارها علیه دولت‌ها)، پدیده‌ای به نفع ثبات و پویایی کشور می‌دانستم؛ چراکه بخشی از جامعه این‌چنین تخلیه می‌شد. چندی پیش در قالب یک جمله طنزگونه خواندم وقتی دیگر روحانی نیست، به چه کسی ناسزا گفته می‌شود؟!». 2- خبرآنلاین هم از قول فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی آورد: «مدیران دولت سیزدهم فاقد حداقل‌های تجربه و تخصص برای مدیریت هستند. افرادی که لایق نشستن بر پست‌هایی که نیازمند تخصص است، نیستند. با فامیل بازی در دولت با سرنوشت کشور بازی می‌کنند. افرادی بر مسند امور اجرایی کشور در وزارتخانه‌ها هستند که بلاتکلیف بوده و تنها می‌خواهند امروز را به فردا برسانند و نداشتن برنامه در ساختار اجرایی مشهود است». 3- محمدرضا خباز، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نیز دو روز پیش در گفتگو با نامه نیوز اضافه کرد: «ما که از فعالان سیاسی هستیم، زبانمان مو درآورد از بس درباره مسائل مختلف هشدار دادیم؛ اما وقتی می‌بینیم دولت کاملاً بی‌خیال است، خسته شده‌ایم و دیگر حرف نمی‌زنیم؛ چون فایده‌ای ندارد. آقایان با این رفتارشان به منتقدان بی‌حرمتی می‌کنند!». گزاره تحلیلی: «بی‌سواد، بی شناسنامه، مزدور، انقلابیون نفهم، یک‌مشت لات، کاسب تحریم، کودک صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند» بخشی از پاسخ‌های ناصواب رئیس‌جمهور قبل نسبت به منتقدانش است؛ بااین‌حال حامیان همان رئیس‌جمهور، امروز به‌جای بررسی و آسیب‌شناسی دلایل رویگردانی جامعه از آنان، در شرایطی که چراغ امید و اعتماد در دل مردم روشن شده و به‌موازات آن عصبانیت و یأس غرب از وحدت مسئولان کشور و پایمردی و تأکید بر اصول بنیادین انقلاب و پیوند همدلی کارگزاران کشور در هر سه قوه با مردم را نظاره می‌کنند، تخریب حداکثری را در پیش گرفته‌اند! ترجیح منافع حزبی بر منافع ملی، بی‌تقوایی سیاسی در شکل عیان خود، سیاه نمایی، ترویج و القای ناکارآمدی دولت سیزدهم و تحریک و تهییج افکار عمومی برای مقابله با نظام ازجمله این امواج خط تخریبی است. حقیقت این است که با درک صحیح از شرایط فعلی کشور و به‌ویژه تحرک و روحیه جهادی رئیس‌جمهور و دولت جدید در پیشبرد منافع ملی، ملت ایران در ایستگاه تخریب منفعت‌طلبان توقف نخواهد کرد. ✍ حسين عباسيان #سرطان_اصلاحات #جریان_تحریف #غربگرایان_داخلی #بانیان_وضع_موجود @kafesiasi