🔰 چند نکته درباره نرخ مشارکت صلاحیت و تعهدات نامزدهای انتخابات 👤 #محمد_ایمانی 🔸برخی افراطیون مدعی اصلاحات و اعتدال، شرط افزایش یا کاهش مشارکت عمومی در انتخابات را «بودن/ نبودن» و «تایید/ عدم تایید» نامزد‌های مورد حمایت آنها می‌دانند. آنها همچنین مشارکت خود را مشروط به تایید فلان یا بهمان نامزد وانمود می‌کنند. 🔸این ادعا در حالی است که تندرو‌ترین نامزد‌های این طیف (مصطفی معین، تاج‌زاده، و برخی سران گروهک نهضت آزادی و حزب منحله مشارکت)، در انتخابات شورای شهر دوم و یا در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ حضور داشتند؛ اما در انتخابات شورای شهر، پایین‌ترین میزان مشارکت رقم خورد، و در انتخابات ۸۴، مصطفی معین در میان ۸ نامزد، پنجم شد. (بعد از احمدی‌نژاد،‌ هاشمی رفسنجانی، کروبی، قالیباف، و بالاتر از لاریجانی و مهرعلیزاده) 🔸آنها همچنین برخلاف ژست مخالف‌خوانی و قهر و ناز، در انتخابات اخیر مجلس، ۱۶۵ نامزد رسمی (و چند ده نامزد چراغ خاموش) داشتند و حالا هم ادعا می‌کنند که دارای فراکسیون ۸۰ تا ۱۰۰ نفره در مجلس هستند. 🔸موضوع دیگری که نشانه بی‌صداقتی این طیف با مردم است، توقع‌آفرینی بی‌قاعده قبل از هر انتخابات، و مسئولیت‌ناپذیری و مظلوم‌نمایی و ادعای بی‌اختیاری پس از پیروزی در برخی انتخابات‌ها (سال‌های ۱۳۷۶، ۱۳۸۰، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶) است. 🔸بر این مبنا، هر کدام از این افراد یا هم‌طیفان‌شان اگر نامزد شدند، باید قبل از هرگونه صلاحیت‌سنجی ابتدائی، از آنها اقرار گرفت که ادعای فقدان اختیارات، دروغ است. 🔸با این تفاصیل، ریاست جمهوری جایگاه خطیری است و شورای نگهبان باید فارغ از همه هیاهوهای سیاسی، حداقل شرایط نامزدی را طبق اصل ۱۱۵ قانون اساسی در داوطلبان احراز کند: 🔻«رئیس‏ جمهور باید از میان‏ رجال‏ مذهبی‏ و سیاسی‏ که‏ واجد شرایط زیر باشند انتخاب‏ گردد: ایرانی‏‌الاصل‏، تابع ایران‏، مدیر و مدبر، دارای‏ حسن‏ سابقه‏ و امانت‏ و تقوی‏، مؤمن‏ و معتقد به‏ مبانی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ و مذهب‏ رسمی‏ کشور». 🇮🇷https://t.me/kafesiasi 🇮🇷https://eitaa.com/kafesiasi