‌ 🔴فرصت‌های محمدباقر قالیباف در انتخابات ۱۴۰۳ ▫️محمد زعیم‌زاده، سردبیر روزنامه فرهیختگان در سرمقاله روزنامه نوشت: ◀️قالیباف دیکته نانوشته‌ای نیست، آمدی و رفتی داشته است، موافقان و مخالفانی پیدا کرده، تصویری از خود ساخته و حالا فرصت‌ها و محدودیت‌هایی برای کنشگری سیاسی دارد. مهم‌ترین فرصت‌های او احتمالا اینها هستند: ۱- شناخته‌شدگی: 🔴 در انتخاباتی که زودتر از مواقع دیگر سر و تهش جمع می‌شود و روی دور تند است، امکان انفجار رای و ایجاد تکانه اجتماعی بزرگ برای نامزدهای کمترشناخته‌شده کم است و این یک مزیت برای افراد شناخته‌شده حساب می‌شود. قالیباف در این وضعیت یک گزینه شناخته‌شده است که انباشتی از امتیازات منفی و مثبت را با خود دارد. ۲- وجود یک رای تثبیت‌شده: 🔴 این چهارمین انتخاباتی است که قالیباف به آن وارد می‌شود. حضور در نیروی انتظامی، شهرداری و مجلس به‌عنوان اجتماعی‌ترین مسئولیت‌های او و البته همین چهار رقابت یک رای تثبیت‌شده برایش فراهم آورده که هر انتخاباتی را با آن شروع می‌کند. البته بخش مهمی از این رای تثبیت‌شده غیرایدئولوژیک است. این غیرایدئولوژیک بودن برای صاحب رای هم فرصت است و هم تهدید. فرصت است از بابت اینکه در میان نامزدهای ایدئولوژیک دیگر پایگاه رای اشتراکی به حساب نمی‌آید و تهدید است از باب اینکه لغزان است و امکان سُر خوردن به این‌سو و آن‌سو را دارد. ۳- موضوعیت داشتن ثبات در فضای کشور: 🔴 شرایط اجتماعی پساپرواز اردیبهشت در بخشی از فضای عمومی کشور برخلاف ادوار قبلی انتخابات نوعی ثبات را طلب می‌کند. اینکه این حس چقدر عمومی است و چقدر عمق دارد، باید مطالعه شود اما برخی نظرسنجی‌ها دامنه چنین حسی را نزدیک به ۵۰ درصد رای‌دهندگان تخمین زده‌اند. در چنین فضایی قالیباف با توجه به مولفه‌های شخصیتی و موقعیتی مزیت‌هایی پیدا می‌کند. قالیباف می‌تواند بدون تبلیغات گل‌درشت از موضع کارآمدی خود را نماد امتداد کارآمدی‌های دولت سیزدهم معرفی کند. تعداد افرادی که چنین مزیتی را در انتخابات دارند نباید خیلی زیاد باشد. ۴- موضوعیت داشتن در مساله کارآمدی: 🔴 اگر ایجاد ثبات به‌علاوه ارتقای کارآمدی دستگاه اجرایی را مطالبه بخشی از رای‌دهندگان بدانیم، کاندیدایی مثل قالیباف که تصویر نسبتا کارآمد از دوران نیروی انتظامی و شهرداری تهران از خود به جای گذاشته است موضوعیت می‌یابد. خصوصا اینکه در هر دو مسئولیت بعد از قالیباف افرادی حضور پیدا کرده‌اند که مقایسه عملکرد آنها با قالیباف قابل تأمل است. در این ماجرا او باید برای تصویر مجلس فکری کند. ۵- داشتن کاراکتر اجرایی: 🔴 احتمالا بخش مهمی از مردم فارغ از اینکه از گفتمان و ادبیات قالیباف خوش‌شان بیاید یا نیایید، به او رای بدهند یا رای ندهند، رئیس مجلس فعلی را بیشتر یک شخصیت اهل اجرا می‌دانند تا یک سیاستمدار کارتابلی و ستادی. این ادراک عمومی از کاراکتر او هرچقدر در انتخابات مجلس نمره منفی به حساب می‌آمد، در انتخابات ریاست‌جمهوری کار می‌کند. ۶- امکان تعامل با طیف‌های دیگر: 🔴 قالیباف در کنشگری ۲۰ ساله سیاسی خود حسب مشورت‌های گوناگون، تجربه‌های مختلفی را از سر گذرانده است. در برخی از این مقاطع او توانسته شمایل یک سیاستمدار میانه‌رو و عملگرا را از خود نشان بدهد. این تصویر برای مخاطب عام‌تر می‌تواند نسخه‌ای قابل تعامل باشد. قالیباف اینجا یک فرصت ایجابی دارد که مربوط به خودش است و یک فرصت که جنبه سلبی دارد و به ناتوانی برخی رقبایش در ایجاد چنین فضایی برمی‌گردد. 🇮🇷https://t.me/kafesiasi 🇮🇷https://eitaa.com/kafesiasi