«اَینَ الطّالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکربلا»
دستِ خالی زِ من و تارِ عبایش با تو
مُژهای از من و خاکِ کفِ پایش با تو
زحمت روضۀمان هم که فقط با زهراست
قندش از مادر تو ، مزهی چایش با تو
کاش میشد که در این یک دهه جان میدادیم
ضجه از ما زدن و مرثیههایش با تو
وا غریبا ز تو و جامه دریدن با من
وا حسینا زِ من و سوز صدایش با تو...
ِ