. این آرامش تان، نصیب دل خسته ما .... . بسیار پیش می‌ آمد که زمـین زیرانداز و آسمـان روانداز رزمندگان بود. هنگامِ خواب و خستگی، کوله پشتی برایشان حکم بالش پَر قـو را داشت. جایی‌ که لباس، پوتین، کلاه خود و احیاناً آجر و سنگ پاره، کنج دیوار یا نقطه‌ ی برآمده‌ ای مثل چهارچوب، متکای زیر سرشان می‌شد و یا بالینِ محبتِ برادران دیگر پذیرای تن خسته‌شان می‌گردید. .