شماره 2: گزینه 2 صحیح است. آیه 53 سوره یوسف و من نفسم را تبرئه نمی کنم چرا که نفس قطعاً به بدی امر می کند مگر کسی را که خدا رحم کند زیرا پروردگارم آمرزنده مهربان است* یوسف گفت من در غیاب عزیز به او خیانت نکردم،چون ممکن بود از این سخن بوی منیت و استقلال بیاید لذا به سرعت فرمود: آنچه من کردم با تکیه بر قوه خودم نبود بلکه هر عمل صالح و پسندیده ای که کردم رحمتی بود از ناحیه پروردگارم و الا هیچ فرقی میان نفس من با نفس افرادی که گناه می کنند، نیست. به عبارت دیگر من خودم را تبرئه نمی کنم چه نفس به طور کلی آدمی را به سوی زشتی ها وا می دارد مگر آنکه پروردگارم ترحم کند. البته او تنها رحمت نمی آورد بلکه غفور هم هست و معایب را مستور می کند همانطور که با رحمتش نیکی ها و زیبایی ها را نمایان می کند. تکرار ربی هم برای تبلیغ مذهبش است و هم برای نفی قدرت و استقلال و منیت از خویش.