تولد و شهادت‌ ، هر دو برای‌ خدمت‌ به‌ خدا و مردم‌ بود. در خانه خدا متولد شد و در خانه خدا نیز كشته‌ شد. در صحنه هستی‌ ظاهر شد تا (ص) را در رسالتش‌ یاری‌ كند. رسالت‌ الهی؛ رسالتی‌ كه‌ مرگ‌ و زندگی‌ در راه آن‌ بود. زندگی‌ میان‌ دو سجده‌ است؛ سجده‌ای‌ در كعبه‌ و سجده دیگر در محراب‌ مسجد كوفه. زندگی‌ میان‌ دو سجده‌ گذشت. در سجده دائم‌ بود. او حتی‌ یک لحظه‌ پیشانی‌ خود را از سجده‌ در برابر خدا بر نداشت‌، و نگذاشت حتی‌ یک لحظه هوا و هوس‌ بر او غالب‌ یا امیال‌ نفسانی‌ بر او چیره شود. اگر راه‌ می‌رفت،‌ به‌ امر پروردگار بود و اگر ضربه‌ای‌ می‌زد، به‌ امر پروردگار بود. اگر می‌كشت‌، به‌ دستور خدا بود و اگر كمكی‌ به‌ رنج‌دیدگان‌ می‌كرد و دست‌ نوازش‌ بر سر ایشان‌ می‌كشید، همه‌ به‌ امر خدا بود. اگر خدا دست‌ می‌داشت_كه‌ البته‌ خداوند منزه‌ از آن است_دست‌ خدا دست‌ بود. دست‌ همواره‌ با حق‌ و حقیقت‌ بود و حق نیز همراه‌ دست‌ بود. اگر خداوند قلب‌ یا چشم‌ یا زبان‌ داشت‌_كه‌ صد البته‌ خداوند از این‌ امور منزه‌ است_جوارح‌ خداوند همان‌ رفتار جوارح را داشت... _امام موسی صدر سخنرانیِ امام علی؛ میزان راستین قسمت @kalame_alii