🔶 توانمندى عقل انسان در سلوك راه ظاهر حكيم لاهيجى در مطلب دوم مقدمه "گوهر مراد" راه هاى رسيدن به خدا را بيان كرد؛ راه ظاهر و راه باطن. 🔵 كار پيامبران درباره راه ظاهر مانند بيدار كردن خفتگان است؛ كسى كه خفته باشد و از نظر ديدن مشكلى نداشته باشد و مانعى نيز در كار نباشد، با بيدار شدن، اشياء پيرامون خود را خواهد ديد. 🔵 انسان گرفتار خواب غفلت است و نسبت غفلت به عقل، مانند نسبت خواب است به بينايى حسّى؛ پيامبران مى خواهند انسان را از خواب غفلت بيدار كنند. اگر انسان، عقلِ از پرده غفلت در آمده را به كار برد، خدا را به يقين خواهد شناخت. و اگر بعد از بيدار شدن از خواب غفلت، خداى را نشناسد، به اين سبب است كه عقل را به كار نبرده است. ❗️ بيدارى كه چشم باز نكند تا اشياء را ببيند و بگويد كه چيزى نيست، اهل جحود و عناد است. 🕋 از اين رو قرآن كريم در بيان تعجب از اين افراد چنين تعابيرى دارد: أَفَلَا تُبْصِرُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ از اين آيات به دست مى آيد كه عقل انسانى در سلوك راه ظاهر و استدلال از آثار به مؤثّر مستقل (توانمند) است؛ وگرنه چنين تعجّبى معنا نداشت. 💠کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a