#امام_صادق_ع
#شهادت
گوشهای از حرای حجرهی خویش
نیمهشبها، خدا خدا میکرد
طبق رسمی که ارث مادر بود
مردم شهر را دعا میکرد
هر ملک در دل آرزویش بود
بشنود سوز ربنایش را
آرزو داشت لحظهای بوسد
مهر و تسبیح کربلایش را
هر زمان دل شکستهتر میشد
«فاطمه اشفعی لنا» میخواند
زیر لب با صدای بغض آلود
روضهی تلخ کوچه را میخواند
عاقبت در یکی از آن شبها
دل او را به درد آوردند
بی نمازان شهر پیغمبر
سر سجاده دورهاش کردند
ناجوانمردهای بی انصاف!
سن و سالی گذشته از آقا
می شود لااقل نگهدارید
حرمت گیسوی سپیدش را؟!
پابرهنه، بدون عمامه
روح اسلام را کجا بردید؟
سالخوردهترین امامم را
بی عبا و عصا کجا بردید؟
ای سواره! نفس نفس زدنش
علت روشن کهن سالیست
بسکه آقای ما زمین خورده!؟
در نگاه تو برق خوشحالیست
جگرم تیر میکشد آقا
چه بلاهایی آمده به سرت!
تو فقط خیزران نخوردهای و
شمر و خُولی نبوده دور و برت
به گمانم شما دلت میخواست
شعر را سمت کربلا ببری
دل آشفتهی محبان را
با خودت پای نیزهها ببری
شک ندارم شما دلت میخواست
بیتها را پُر از سپیده کنی
گریههایت اگر امان بدهد
یادی از حنجر بریده کنی
وحید_قاسمی
کانون و بسیج مداحان شهرستان خمینی شهر
ایتا
👇👇👇
https://eitaa.com/kanalmadahanshaerankhomeinishahr
روبیکا
👇👇👇
https://rubika.ir/joinc/BHADIEBF0KXESQYVFIRPDFPRFTVUEOGG