🔰 هایدگر و اتفاقاتِ روز مره و جالب! 🔸هایدگر می گوید امروزه وقتی از «جالب» بودن چیزی سخن گفته می شود (interesse) یعنی از چیزی صحبت می شود که دَمی و لحظه ای توجهِ انسان را بر می انگیزاند انسان را به خود مشغول می کند عواطف یا احساسات یا حتی اندیشه ی او را به سوی خود می کشاند و سپس محو می شود. 🔹یک روز ماشینی با سرعتِ بالای دویست کیلومتر جلب توجه می کند، روزِ دیگر پختِ بزرگترین شیرینی جهان، روز دیگر قهرمان شدنِ فلان شخص، روزی دیگر اختراعی جدید و همینطور اتفاقات غیر عادی و ... همه ی اینها به نوع خاصی جلبِ توجه می کند اما هایدگر معتقد است که ارزش همه ی اینها بکسان است! چرا که جالب بودن اقتضائش همین است. او می گوید: "آنچه جالب است چنان چیزی است که پیشاپیش مجاز است تا دمی دیگر بالسویه باشد و نوبت خود را به چیزی دیگر دهد که شخص همان قدر اندک در بندِ آن است که در بندِ پیشین بود" 🔸چیزی که یک آن جالب به نظر می آید، همان لحظه که جالب به نظر آمد یعنی در همان حین، پذیرفت که لحظه ای دیگر جالب و جذاب نباشد و این برخلاف دیدگاه بسیاری به معنای ارجمند بودن نیست ارزش داشتن نیست بلکه یکسان بودن با تمامی اتفاقات روز-مره است که اگر اندکی بیش از آنچه جالب است بماند ملال انگیز و زننده خواهد بود! "امروزه چه بسا چنین پندارند که از طریق جالب یافتن چیزی آن را بسی ارجمند شمرده اند. در حقیقت آدمی با این داوری چیزی را که جالب است پیشاپیش به حیطه ی آن گونه چیزهای بالسویه ای که به زودی ملال آور می گردمد طرد کرده است" 💢بنابراین تمامی اتفاقات روزمره یکسان اند و فرقی بین عظیم بودن و جزئی بودنشان وجود ندارد، احساسات و عواطف آدمی هم تنها برای لحظه ای و ذره ای معطوف به این اتفاقات جلب می شود و ساعتی دیگر و لحظه ای دیگر تمامی آنها را به فراموشی سپرده و به دنبال چیزِ جالبِ نویی می رود! 📚چه باشد آن چه خوانندش تفکر ص 76_77 ⚜️ @taammolat74