✍️یادداشت؛ به قلم محمد کرم ساعدپور ⭕️سلسله یادداشت‌هایی پیرامون پاسداری از گفتمان انقلابی شماره(1) به گزارش سفیرافلاک، دغدغه خاطر گفتمان سازهای انقلاب به تبعیت از رأس خود که مقام معظم رهبری، امام خامنه‌ای است، این است که آیا این گفتمان انقلابی که دولت جناب آقای رئیسی برآمده از آن است، مثل گفتمان سال ۸۴ توسط مشایی‌های میانی مصادره به مطلوب نمی‌شود؟ درست است که انقلابی‌ها، اطمینان ۱۰۰ درصد به رئیس‌جمهور منتخب دارند، ولی کسانی که کیسه مدیریت را دوخته و کمپین راه انداخته و خود را قوی امین تبلیغ می‌کنند، مدیریت از صدر تا ساقه را قفل نخواهند کرد؟ این دغدغه خاطری است حساس و قابل‌اعتنا و می‌طلبد گفتمان سازهای انقلابی با تمام توان مواظب باشند که این قطار امید از ریل‌گذاری خود منحرف نشود و خود را مسئول بدانند و مسئولیتی الهی که این قطار امید از این پیچ تاریخی عبور و به مقصد که تثبیت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است برسد از نقاط برجسته و امیدوارکننده این است که جناب آقای رئیسی وامدار هیچ شخص و جریان پرتوقعی نیست و لذا میدان چینش نیروهای کارا و مؤمن در تمام سطوح برای ایشان مهیا است؛ و می‌تواند برای اولین بار شایسته‌سالاری، به معنای واقعی رخ دهد. پیام این گفتمان انقلابی چند نکته حساس است که سند قرآنی آن‌ها، بیان می‌شود:۱- اجرای اقتصاد مقاومتی با هماهنگی سه قوه مهیا است و مطالعه روی داشته‌های خود به‌روشنی اقتصاد درون‌زا را، نوید می‌دهد و با سربلندی باید به دنیا اعلان کنیم که خزینه ما خالی نیست و آب خوردنمان را با غرب و شرق نمی‌بندیم و کلید حل مسائل اقتصادی دست خدا است، نه آمریکا! «لَهُ مَقالِیدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» کلید آسمان‌ها و زمین دست خداوند متعال است. ۲- برای پیشرفت مملکت باید مؤمنین کارآمد و متخصص در رأس امور باشند و نباید با عناوین مختلف دست انقلابیون پاک دست از مسائل مدیریتی کوتاه شود و افراد دنیاطلب ریاکار میدان را بار دیگر به دست و جاذبه این گفتمان تاریخی را از بین ببرند و می‌دانیم به یاری خدای تعالی حرف حال و قال جناب آقای رئیسی این است که: «وَ ما أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِینَ» من هیچ‌گاه مؤمنین را طرد نخواهم کرد. ۳- یکی از سه ضلع انقلاب اسلامی، مردم عزیز ایران اسلامی است؛ یعنی درواقع مردم خداجو، به تبعیت از رهبری، علت محدثه انقلاب اسلامی هستند و علت مبقیه انقلاب اسلامی هم این سه ضلع است؛ می‌طلبد که کارگزاران در مواجهه با مردم حسن معاشرت را رعایت کنند و اگر می‌خواهند با خفت و خواری مواجه نشوند باید به ریسمان خدا و مردم چنگ بزنند: «… إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ»؛ و باید مردم‌گرایی از عمق جان و سویدای دل آن‌ها، برخیزد و حسن معاشرت را از مسئولیت‌های ذاتی خود بدانند: «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً» با مردم حسن معاشرت داشته باشید.