✅مطلبی خاص و ناب از شب هفدهم ماه مبارک رمضان ، شب سقایی امیرالمومنین علی علیه السلام در جنگ بدر . . اين شب، شب بسيار مباركى است. در اين شب، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با لشكر كفّار قريش در سرزمين بدر برخورد كرد، و در روز هفدهم، جنگ بدر واقع شد و خداوند متعال لشكريان اسلام را بر مشركين پيروز گردانيد، با آن كه مسلمانان از نفرات محدود و ساز و برگ اندك جنگى برخوردار بودند. اين پيروزى از بزرگترين فتوحات اسلام است; از اين رو علما گفته اند كه در اين روز، غسل و صدقه و شكر خدا بجا آوردن مستحبّ است و عبادت در شب هفدهم فضيلت فراوانى دارد.(1) فضيلتى از امير مؤمنان(عليه السلام) در شب جنگ بدر: در روايات فراوانى آمده است كه در شب هفدهم كه فرداى آن جنگ بدر واقع شد، رسول خدا(صلى الله عليه وآله)به اصحابش فرمود: چه كسى حاضر است برود از چاه آب بكشد و بياورد؟ اصحاب سكوت كردند و هيچ كدام اعلام آمادگى نكردند (چون كار خطرناكى بود) على(عليه السلام)برخاست، و براى آوردن آب بيرون رفت، آن شب، شبى سرد و ظلمانى بود و باد سردى می وزيد. حضرت به چاه آب رسيد، چاه بسيار عميق بود. حضرت دلوى نيافت كه بتواند از آن آب بكشد، لذا از چاه پايين رفت و مشكى را كه با خود داشت پر از آب كرد و بيرون آمد. به هنگام مراجعت ناگاه باد شديدى وزيد، امام(عليه السلام) نشست تا باد فرو نشيند آنگاه برخاست و حركت كرد كه تندباد ديگرى وزيدن گرفت، ناچار امام(عليه السلام) نشست، پس از آرام شدن، مجدّداً به راه افتاد كه در مرتبه سوم نيز تندبادى همانند قبل وزيد، آن حضرت نشست، تا هوا آرام شد; آنگاه به راه خود ادامه داد و خدمت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) رسيد، پيامبر(صلى الله عليه وآله) پرسيد: اى ابوالحسن! چرا دير آمدى؟ امام جريان را توضيح داد. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) پرسيد: متوجّه شدى آن بادهاى شديد چه بود؟ عرض كرد: نه، فرمود: اوّلى جبرئيل بود همراه با هزار فرشته كه بر تو سلام كردند و دوّمى ميكائيل بود كه با هزار فرشته بر تو سلام كردند و سوّمى نيز اسرافيل بود با هزار فرشته بر تو سلام كردند و آنها براى كمك و يارى ما در جنگ آمدند.(2) و آن كس كه گفته است براى امير مؤمنان(عليه السلام) در يك شب سه هزار و سه فضيلت است، اشاره به همين جريان دارد كه سه هزار فرشته، همراه با سه فرشته مقرّب الهى بر آن حضرت سلام كردند! سيّد حميرى نيز در شعر خود در مدح آن حضرت به همين داستان اشاره كرده: اُقْسِمُ بِاللّهِ وَ آلائِهِ وَالْمَرْءُ عَمّا قالَ مَسْؤُولٌ سوگند خورم به خدا و نعمتهايش و انسان از هر چه گويد بازخواست شود اِنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِب عَلَى التُّقى وَالْبِرِّ مَجْبُولٌ براستى على بن ابى طالب فطرتش به پرهيزكارى و نيكى سرشته شده كانَ اِذَا الْحَربُ مَرَتْهَا الْقَنا وَاَحْجَمَتْ عَنْهَا البَهاليلُ چنان بود كه هنگامى كه نيزه ها تنور جنگ را مى افروخت و دليران از آن گريزان بودند يَمْشى اِلَى الْقِرْنِ وَفى كَفِّهِ اَبْيَضُ ماضِى الْحَدِّ مَصْقُولٌ بسوى هماورد خويش مى رفت و در دستش شمشير بَراق و بُران و صيقلى شده بود مَشْىَ الْعَفَرْنى بَيْنَ اَشْبالِهِ اَبْرَزَهُ لِلْقَنَصِ الْغيلُ چنانچه شير در ميان بچه هاى خود راه مى رود در آن حال كه بيشه براى شكار او را بيرون فرستد ذاكَ الَّذى سَلَّمَ فى لَيْلَة عَلَيْهِ ميكالٌ وَجِبْريلُ على همان كسى است كه در يك شب بر او سلام كرد ميكائيل و جبرئيل ميكالُ فى اَلْف وَجِبْريلُ فى اَلْف وَيَتْلُوهُمْ سَرافيلُ ميكائيل با هزار فرشته و جبرئيل نيز با هزار فرشته و پشت سر آنها نيز اسرافيل آمد لَيْلَةَ بَدْر مَدَداً اُنْزِلُوا كَاَنَّهُمْ طَيْرٌ اَبابيلُ(3) در شب بدر كه براى كمك فرود آمدند همانند مرغهاى ابابيل (كه به مكه آمدند) شعری در مورد سقایی امیرالمومنین علیه السلام در جنگ بدر و روضه سقای کربلا امشب شب سقایی یعسوب دین است پیمانه ها دست امیرالمؤمنین است بر تشنه کامان حرم سقاست حیدر   بر حضرت زهرا قسم آقاست حیدر او صورت انسانی الله باشد   او کاشف الکرب رسول الله باشد او جلوه ربانی شب های قدر است   او مشک بر دوش آمده، سقای بدر است او را تمام عرشیان تکریم کردند   خیل ملائک بر علی تعظیم کردند امشب جنون آبها هم بی مثال است   می نوشی از دست علی تنها حلال است پیداست قد و قامتش در دشت، صد شکر   سقای حق با دست پُر برگشت، صد شکر روی سخن با آن امیر عالمین است   تنها خجالت بهر سقای حسین است در علقمه عباس عمود آهنین خورد   در خیمه زینب ناله کرد و بر زمین خورد 1. زاد المعاد، صفحه 179. 2. بحارالانوار، جلد 19، صفحه 286، 293 و 316 و جلد 39، صفحه 95. 3. بحارالانوار، جلد 47، صفحه 315 (با مقدارى تلخيص) 🍇امشب با خواندن زیارت امین الله ماهم ازاین فیض عظیم غافل نشویم