شباهت‌های امام حسین و قرآن 1️⃣ قرآن، در بین کتب آسمانی «سید الکلام» است، امام حسین علیه‌السلام، نیز در بین شهدا «سیدالشهداء» است. 2️⃣ قرآن دارای مقام شفاعت است: «نِعْمَ الشّفیعُ الْقرآن»؛ «قرآن چه خوب شفیعی است» امام حسین علیه‌السلام نیز از مقام شفاعت بهره‌مند است: «أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَهَ الْحُسَیْنِ»؛ «خدایا، شفاعت حسین را روزیم کن». 3️⃣ قرآن نور است: «نُورًا مُبینًا»؛ «نور آشکار» امام حسین علیه‌السلام نیز نور می‌باشد: «كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ»؛ «شما نوری در صلب‌های عالی مرتبه هستید». 4️⃣ قرآن امر به معروف و نهی از منکر می‌کند: «فَالْقُرآنُ آمِرٌ وَ زاجِرٌ»؛ «قرآن امر کننده و نهی کننده است» امام حسین علیه‌السلام نیز فرمود: «هدف من از رفتن به کربلا، امر به معروف و نهی از منکر است». 5️⃣ قرآن، عظیم است: «الْقُرْآن الْعَظیم»؛ «قرآن بزرگ مرتبه» در زیارت ناحیه مقدسه امام حسین علیه‌السلام را با عنوان «عظیم السوابق» زیارت می‌کنیم؛ یعنی دارای سوابقِ باعظمت و ارزشمند. 6️⃣ در قرآن هیچ انحرافی وجود ندارد: «غَیرَ ذی عِوَجٍ»؛ «بدون هیچ گونه کجی و انحراف است» در زیارت امام حسین علیه‌السلام نیز می‌خوانیم: «لحظه‌ای از جوانب حق به سوی باطل نگرایید». 🕌@deltangekarbalaa_3