۳۳۴ من ۲۲ سالگی ازدواج کردم و ۴ سال در عقد بودم. و تمام این مدت همسرم به شدت تلاش میکرد که با بهترین امکانات زندگیمونو شروع کنیم. منم کم نیاوردم و سال ۸۹ با یک جهیزیه سنگین و کامل رفتم خونه شوهر ... بعد از یکسال هرچه به همسرم اصرار میکردم که بچه دارشیم، ایشون بازم به خاطر روحیه کمالگرایی مادیش موافقت نمیکرد و مثلا میگفت الان اگه بچه دارشیم با این شرایط مالی یه بیمارستان معمولی میبرمت ولی اگه وضعمون بهتر شه یه بیمارستان درجه یک میبرمت.😕 یا میگفت وقتی بچه بیاریم که بتونیم بهترین امکانات رو براش فراهم کنیم.😳 البته اینم بگم وضع اقتصادیمون واقعا خوب بود حداقل نسبت به تمام هم دوره هامون جلوتر بودیم. هرچه از من اصرار، از ایشون انکار تا جایی که صدای خانواده من دراومد که چرا دست بکار نمیشین!! حداقل یه بچه بیارین. ولی بازم شوهرم گوشش بدهکار این حرفا نبود😞😞 فقط خدا میدونه من تو این سالها چی کشیدم 😔 تا اینکه پدرم مستقیما وارد ماجرا شدن و به همسرم تذکر جدی دادن و این باعث شد همسرم رضایت بده به بچه دار شدن و ما بعد از ۶ سال زندگی مشترک به لطف خدا بچه دار شدیم ... در تمام این ۶ سال نه تنها وضع همسرم بهتر نشد که هیچ، حتی همون چیزایی هم که داشتیم از دست رفت ... خواستم بگم رزاق اصلی فقط خداست و متاسفانه همسرم فک میکرد اونه که روزی بچه رو میده. چه روزایی که میتونستن شیرین باشن ولی با این طرز فکر همسرم تلخ شدن. اگه به جای حساب کردن روی برنامه ریزی های خودش، روی قدرت خدا حساب میکرد هیچوقت اینطوری نمیشد ... هرچیم آیه و روایت براش میخوندم، فایده نداشت. از هر راهی داخل شدم جواب نداد ... الان من ۳۶ سالمه و پسرم ۴ سالشه و هنوزم همسرم تو همون حال و هوای. و من موندم با یه تن فرسوده بیمار از غصه و یک دل مشتاق برای بچه دوم. عزیزان واقعا برام دعا کنید افتخار مادری بارها نصیبم بشه امیدوارم همه منتظرین به آرزوشون برسن ..❤️ واقعا دعام کنید ❤️❤️ پ. ن: ✨امام صادق عليه السلام: "الرِّزْقُ مَعَ النِّسَاءِ وَ الْعِيَالِ رزق و روزي با همسر و فرزندان مي باشد." 📚کافی، ج ۵، ص ۳۲۹ 🌸✨✨✨