🔰فقاهت عمار 🔸️عماررضوان‌الله‌عليه از کسانی بود که از همان سال‌های نخستين همراه با پيغمبر" به مدينه مهاجرت کرد؛ در‌‌حالی كه از دست کفار و مشرکان فرار کرده بود، پدر و مادرش را به‌ شهادت رسانده بودند، و خود او را نيز شکنجه دادند تا به شهادت برسد؛ اما او تقيه و اظهار جدایی از اسلام کرد و بعد از فرار از دست [مشرکان]، به مدينه آمد؛ ولی چون از اين مسئله خيلی نگران بود، با نگرانی خدمت پيغمبر اکرم" مشرف شد و گفت من چنين کاری کردم، وضع من را چه‌طور می‌بينيد؟ 🔹️در اين حال اين آيه نازل شد: إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ؛ نبايد از کفار و مشرکان طرفداری کرد؛ مگر اين‌که کسی از روی اکراه با آن‌ها اظهار همراهی کند، در‌حالی‌که دلش به ايمان مطمئن است؛ يعنی ترديدی ندارد و فقط برای خلاص شدن از چنگ دشمنان ابراز موافقت کند. حضرت اين استنباط عمار را نوعی فقاهت ناميدند. ۱۳۹۲/۱۲/۲۲